Mulshuddhiprakarana

SR No.: 001387
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Total Pages: 248
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Ethics, Philosophy, & Religion
File Size: 21 MB

Page 94

रंगायणमल्ल-जिनदेव-कुलपुत्रककथानकानि 'जइ णाऽऽगच्छह तुन्भे अम्हे वि हु णिच्छएण णो जामो' । णाउं गणाभिओगं इच्छावियलो वि सो चलिओ ॥१६ पत्तो तहिं, तओ णच्चिओ य, तुट्ठो य णरवई धणियं । पभणइ रे रंगायण ! मग्गसु जं तुज्झ पडिहाइ' ॥ १७ तुट्टेण तेण भणियं 'जइ एवं तो ण अण्णतित्थेसु । एवमहं जाजीवं पुहईसर ! आणवेयव्वो' ॥ १८ ।। 'एवं' ति णिवेण तओ पडिवण्णे 'मह पसाय' ई वोत्तुं । पत्तो णियगे गेहे अकलंकं पालिउं धम्मं ॥ १९ जीयंते संपत्ते अणसणविहिणा समाहिणा मरिउं । जाओ एगवयारो पढमे कप्पे महातियसो ॥ २०
[रंगायणमल्लकथानकं समाप्तम् । १३.]
सम्प्रति बलाभियोगछिण्डिका । तत्रं च 'बलाभियोगो'त्ति सूत्रावयवः । 'बल'त्ति बलात्कारेण बलवता केनचित् किञ्चित् कार्यमाणोऽपि नातिचरति दर्शनम् । अत्र कथानकम्
[१४. जिनदेवकथानकम् ] ___ अस्थि इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे संखवद्धणो णाम गामो । तत्थ य सावयकुलसमुन्भूओ जीवा-ऽजीवाइपयत्थवित्थरवियक्खणो सामाइयाइकिरियाणुट्ठाणणिरओ मेरु व्व णिच्चलसम्मत्तो जिणदेवो णाम सावगो, ण य कयाइ कस्स वि उबरोहेणावि धम्मविरुद्धमायरइ ।
सो य अन्नया कयाइ पट्टिओ गामंतरं । अंतराले य मिलिओ महामिच्छद्दिट्ठिणो णियसालयस्स महेसरदत्तस्स । कया समालिंगणदाणाइया उचियपडिवत्ती। पुच्छिओ य तेण जिणदेवो 'भाउय! कत्थ तुमं पत्थिओ । तेण भणियं 'धूणियणत्थं वसंतपुरणंगरं' । इयरेण जंपियं 'जइ एवं ता पयट्टेसु, जओ अहं पि तत्थेव पओयणंतरेण गमेस्सामि'। तो पयट्टा दोणि वि । गच्छंतीणं कहिंचि जाओ धम्मवियारो । तओ जिणवयणपरिकम्मियमइणा णिरुत्तरीकओ अणेण महेसरदत्तो, पउट्ठो तस्सेसो । गच्छंतेहि य दिटुं महाणइतडट्टियं एगं लोइयं देवउलं । तं च दट्टणं जंपियं महेसरदत्तेण जहा 'एयं संयंभाययणं परमतित्थं, ता वंदामो एत्य देवं, करेमो परमपवित्तमत्ताणयं' ति। जिणदेवेण भणियं 'अहं अच्चंतं परिस्संतो ता इत्थेव लुइतीरे वीसमेस्सामि' । तओ विण्णायतयभिप्पायनिच्छएणं महाबल-परक्कमेण भजामि एयस्स मरट्ट' इति बाहासु संगहेऊण णीओ तत्थ । धरिऊण य कियाँडियाए देवस्स परतित्थियाणं च पाडिओ पाएसु । जिणदेवो वि 'धिरत्थु संसारवासस्स जत्थेरिसाओ विडंबणाओ पावेजंति, ता पडिणियत्तो गिण्हेस्सामि पव्वज्ज' ति भावेमाणो वसंतपुराओ घेत्तूण णियदुहियं गओ णियगेहं । ठावेऊण जेट्टपुत्तं कुडुंबे सुगुरुसमीवे पव्वइओ। पालिऊणं य णिक्कलंकं सामण्णं मरिऊणोववण्णो सव्वट्ठसिद्धे महाविमाणे । तओ चुओ खिइपइट्ठिए रायउत्तो होऊण सिज्झिस्सइ त्ति ।
[जिनदेवकथानकं समाप्तम् । १४.]
उपनयः सर्वत्र स्वबुद्ध्या वक्तव्यः । इदानीं देवाभिओगछिण्डिका । तत्र 'सुराभिओगो'त्ति सूत्रम् । सुरः देवता तदभियोगाद् नातिचरति दर्शनम् । अत्र च कथानकम्
[१५. कुलपुत्रककथानकम् ] अस्थि एगत्थ गामे एगो कुलपुत्तगो । सो य अन्नया कयाई साहुसंसग्गीए जाओ सावगो । तओ तेण पुव्वपरिचियदेवयाणे परिचत्तं पूयणाइयं, करेइ भत्तिं देव-गुरूणं । अवि य
1 इति। 2A B पालिय। 30D जाओ पढमे कप्पे, एगवयारो महा। 4 0 D°त्र बला। 50 Dकस्सह । 60 D यासमाणयणत्थं । 7 0D °नयरे। 8 C D तो। 90 D तओ पर्य। 10 C D ताण य क । 11 A Bणपरिक। 12 00°हानईत। 13 0 D नईती। 14 C D भंजेमि। 150 D मरहूँ ति। 16 CD कियाणयाए। 17 0 0 °ण निक। 18 0 0 कयाइ ।