Mulshuddhiprakarana

SR No.: 001387
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Total Pages: 248
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Ethics, Philosophy, & Religion
File Size: 21 MB

Page 89

सटीकं मूलशुद्धिप्रकरणम् साहुणो वि गया जत्थ सो हत्थो परिवेसइ । भिक्खुवयणेणे जाव साहूणं पि दाउमाढत्तो ताव साहूहिं णियहत्थेण गहेऊण णमोक्कारपढणपुव्वयं भणिओ 'बुज्झ गुज्झगा ! बुज्झ, मा मुज्झ' । तं च सोऊण जाव
ओहिणाणेण सम्ममाभोगेइ ताव सम्मं वियाणिऊण णियसरूवं पडिबुद्धो, मिच्छादुक्कडं दाऊण "णिययरूवेण साहुणो वंदेत्ता, 'इच्छामो अणुसहि' ति भणेत्ता, अट्टहासं मोत्तूण, गओ गुरुसमीवं । तओ य
मउडविराइयसीसो मणिकुंडलजुयलघट्टगंडयलो । हार-ऽद्धहार-तिसरय-पालंबोत्थइयवच्छयलो ॥१६ वरकडय-तुडियभूसियवेल्लहलोव्विल्लमाणभुयजुयलो । कणयमयमुद्दियप्पहपिंगीकयकोमलंगुलिओ ॥ १७ कलकणिरकिंकिणीजालकलियरयरहियदेवदूसधरो। भूलुलियमउलिमालो पणमेत्ता सूरिपयकमले ॥ १८ करकमलमउलमउलं सिरम्मि रइऊण जंपई तो सो। 'सम्म अणुग्गहीओ भगवं! तुम्भेहिँ अज्जाहं ॥ १९ संसारपारवारे अणोरपारम्मि घोरदुहपउरे । मिच्छत्तमोहियमई निवडतो अन्नहा णिययं ॥ २० इय भणिय गओ जिणमंदिरेसु काऊण तत्थ महिमाओ। भत्तिभरणिब्भरंगो उव्वेल्लभुओ पणच्चेइ ॥ २१ जंपइ य लोयपुरओ 'एसो जिणइंददेसिओ धम्मो । संसारोत्तरणसहो अवंझबीयं सिवतरुस्स ॥ २२ ता भो ! करेह जत्तं, इत्थेव य, किं व बहुपलत्तेण ?' । तत्तो बहुलोगेहि पडिवण्णं जिणमयं तइया ।। २३ एवं च वण्णवायं काऊणं सासणस्स सो तियसो । उप्पइय णहयलेणं पत्तो तियसालयं झत्ति ॥ २४ तम्हा आईओ च्चिय ण कायव्वो परपासंडसंथवो इति ।
[जिनदासकथानकं समाप्तम् । ११]
गतं पञ्चमं दूषणम् । एतानि च दर्शनं दूषयन्ति। यत आह 'दूसंति सम्मत्तमिमे हु दोस' त्ति सूत्रावयवः। 'दूषयन्ति' मलिनीकुर्वन्ति सम्यक्त्वम् । एते' पूर्वोक्ताः । 'हुः' पूरणे । 'दोषाः' दूषणानीति वृत्तार्थः ॥ ९॥ उक्तं मूलद्वारवृत्ते दूषणद्वारम् । सम्प्रति लिङ्गद्वारोपदर्शनार्थं वृत्तमाह
सुहावहा कम्मखएण खंती, संवेग णिव्वेय तहाऽणुकंपा ।
अत्थित्तभावेण समं जिणिंदा, सम्मत्तलिंगाइमुदाहरंति ॥ १० ॥ 'सुहावहा कम्मखएण खंति' त्ति 'सुखावहा' शर्मोत्पादिका, 'कर्मक्षयेण' तदावरणविनाशेन, 'क्षान्तिः' उपशमरूपा, सम्यक्त्वलिङ्गं भवति । उक्तं चपयईए णाऊणं कम्माणं वा विवागमसुहं ति । अवरद्धे विण कुप्पइ उवसमओ सव्वकालं पि॥५०॥
'प्रकृत्या' सम्यक्त्वाणुवेदकजीवखभावेन । 'कर्मणां' कषायनिबन्धनानाम् । अशुभविपाकं यथा-कषायाविष्टोऽन्तर्मुहूर्तेन यत् कर्म बनाति तदनेकाभिः सागरोपमकोटीकोटीभिर्दुःखेन वेदयतीत्येवं ज्ञात्वा । अत्र च सुखावहत्वविशेषणं क्षान्तेनिःशेषगुणरत्नाधारत्वोपलक्षणार्थमुक्तम् । उक्तं चशान्तिरेव महादानं क्षान्तिरेव महातपः । शान्तिरेव महाज्ञानं क्षान्तिरेव महादमः ॥५१॥ क्षान्तिरेव महाशीलं क्षान्तिरेव महाकुलम् । क्षान्तिरेव महावीय क्षान्तिरेव पराक्रमः ॥५२॥ क्षान्तिरेव च सन्तोषः शान्तिरिन्द्रियनिग्रहः । शान्तिरेव महाशौचं क्षान्तिरेव महादया ॥ ५३ ।। क्षान्तिरेव महारूपं क्षान्तिरेव महाबलम् । शान्तिरेव महैश्वर्यं धैर्य क्षान्तिरुदाहृता ॥ ५४॥
10 D °ण य जाव। 2 A B °णमाभो । 3 C D नियरू। 4 C D गेणं। 5 C D ति ॥ २४ ॥ ता केत्तिया एवंविहा सूरिणो भविस्संति जे एवं पडिबोहिस्संति । तम्हा आईओ। 6 सप्तमवृत्ते। 71 गाणि मुदा । 80 D°गुणाधार।