________________
चन्द्रलेखाविजयप्रकरणम्
[द्वितीयोऽङ्कः चिरकालो संवुत्तो | अणुमन्नेह मं । वनश्रीः- १६एवं करेहि । अहं पि सणिओयमणुचिट्ठामि । (इति निष्क्रान्ते ।)
प्रवेशकः । (ततः प्रविशति यथानिर्दिष्टा शबर्याऽनुगम्यमाना देविप्रभा ।) देविप्रभा- (स्वगतम्)
१७जं दूरे स कदो पिओ मह स (म)हालायण्णलच्छी [धरो]
जं तादो चरिएण मज्झ गमिदो निम्मम्मजोइत्तणं । जं एवं उवणीदमंगमहलं संतप्पि, सावय
तं मन्ने विहिणाऽपसायभुवणं हं य्येव एक्का कदा ||६|| (शार्दूल.) (शबरी प्रति) १८जो च्चिय पियसंभोओ सब्वजणाणं पि कुणइ सोक्खाई।
सो च्चिय कम्मक्खएणं अम्हाणं देइ दुक्खाई ।। ७॥ (आया) १९-असुसहो पियरवियोओ, पाणवियोओ वि सहि ! तह च्चेय । दयियजणाण वियोओ एक्को च्चिय दूसहो लोए ।। ८ । (आया)
(अथ विहगान् दृष्ट्वा) १९-एक्काणं सलहिजइ एदाणं जीवियं विहंगाणं ।।
पियजणविओगदुक्खं जेहिं सिविणे वि नो दिळं ।। ९ ।। (आयी) (सकरुणं निःश्वस्य दुःसहविरहतापकदर्थिता तनोः परित्यागं स्पृहयन्ती श्वापदान् प्रति)
१६. एवं कुरु । अहमपि स्वनियोगमनुतिष्ठामि । १७. यद् दूरे स कृतः प्रियो मम महालावण्यलक्ष्मी (धरः), ___ यत् तातश्चरितेन मम गमितः निर्ममयोगित्वम् ।
यद् एतत् उपनीतङ्गमफलं संतर्पितुं श्वापदान,
तद् मन्ये विधिनाऽप्रसादभुवनं अहमेव एका कृता ।। ६ ।। १८. यः किल प्रियसंभोगः सर्वजनानामपि कुरुते सौख्यानि ।
स किल (शुभ) कर्मक्षयेण अस्मभ्यं ददाति दुःखानि ॥ ७ ॥ १९-अ. सुसहः पितृवियोगः प्राणवियोगोऽपि सखि ! तथा चैव ।
दयितज़नानां वियोगः एकः किल दुस्सहो लोके ।। ८ ।। आ. एकेषां श्लाध्यते, एतेषां जीवितं विहङ्गानाम् । प्रियजनवियोगदुःखं, यैः स्वप्नेऽपि न दृष्टम् ।। ९ ॥
२७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
