________________
१२५६
गाहाको सो
W148 ३४९) निद्दालसपेरिघोलिरतंसवलं तद्धतारयालोया ।
कामस्स विदुव्विसहा दिट्टिणिवाया ससिमुहीए ॥४९॥ W149 ३५०) जोवियंसेसाइ मए गमिया कह कह विपिम्मदुद्दौली । इन्हिविरम रे हियय मा रज्जसु कैंहं पि ॥५०॥
३४९) हालस्य । [ निद्रालसपरिघूर्णनशी उतिर्यग्वलमानार्घतारकालोकाः । कामस्यापि दुर्विषहा दृष्टिनिपातः शशिमुख्याः ॥ ] दिट्ठिणिवाया ससिमुहीए कामस्स वि दुव्विसहा दृष्टिनिपाताः शशिमुख्याः कामस्यापि दुर्विषाः । काममवि सकामं कुर्वन्तीत्यर्थः । कीदृशास्ते | निदाउपरोलिए सतारवालोया निद्रालसपरिघूर्णन शोछाः व्यनवलमानार्धतारकालोकाः । ईदृशा दृष्टिनिगताः स्मरस्यापि दुस्सहाः, का कथा पुनरन्येषाम् इति । तंसं त्र्यनं वक्रादिपाठात् (वररुचि, ४, १५) अनुस्वारः । इदं ललितं नाम हर्ये हर्ष्याभावोद्भवः (?) चेष्टालंकारः । तस्य लक्षणम् - गमनं चंक्रमणक्रम हेलाशिञ्जानमञ्जुमञ्जीरम् । जघनविवर्त नली लाक्वणन्मेखलावलयम || अलपविवर्तितवदनं स्कन्धारो हैककुण्डलप्राप्तम् (?) | भिन्नत्रिवलीले स्खा समुन्नमद्रामकुचकलशम् || ईषद्दष्टौष्ठं परिस्फुरद्गण्डमण्डलच्छायम् । किञ्चित्कम्पपयोधर सूचितनिभृतनिःश्वासम् ॥ हसितं सिचयैकाञ्चलनिरुद्ध वदनेन्दु चन्द्रिकाप्रसरम् क्षणमेव विधिविलोकितं (?) च सभ्रूलतालास्यम् ॥ मनसि न गुरूपदिष्टं चेष्टितमित्यादि यत् समुद्भवति । स्त्रीणां स्वभावसिद्धं ललितं तत्कीर्तितं कविभिः ||३४९॥
[ ४.४९
३५० ) विरहानलस्य । [ जीवितशेषया मया गमिता कथं कथमपि प्रेमदुर्विनयदशा । इदानीं विरम रे दग्धहृदय मा रज्य कथमपि ॥ ] काचिदभीष्टं कष्टादपि जनमनासादयन्ती हृदयं स्वगतम् इदम् आह । रे दड्ढहियय रे दग्धहृदय, जीवियसेसाइ मए जीवितशेषया मया गमिया ae as a पम्मदुद्दौली गमिता अतिवाहिता कथं कथमपि प्रेम्णः स्ने१w. परिघुम्मिर; २w. इहि; ३w. डड्ढइिभअ, ४W कहिं पि.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
