Puhaichandchariyam

SR No.: 001370
Original Sutra Author: Shantisuri
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2006
Total Pages: 323
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 9 MB

Page 107

पुहवीचंदचरिए बीए कमलसेण-गुणसेणाभवे
[२. ४३६
ता होसु धीरचित्तो मा वहसु मणे विसायलेसं पि । कारेमि निरुयदेहं मित्तं वित्तेण बेहुणा वि' ॥४३६॥ एवमणुसद्विपुव्वं पडियरिओ सम्ममोसहाईहिं । जाओ य निरुयकाओ सुमित्तसामग्गिसुकरहिं ॥ ४३७ ॥ सोजण्णमणण्णसमं तेसिं दट्टण लोयणो धणियं । लज्जामउलियनयणो झायइ सययं निराणंदो ॥ ४३८॥
'भदं सज्जणचंदणतरूण सव्वंगचंगसंगाणं । डझंताण वि जेसिं गंधो भुवणं सुहावेइ ॥ ४३९॥ 5 अवयारसयाणि वि पम्हुसंति, तणुयं पि नेगमुवयारं । मुन्नहियया सहियया व हंदि ! सुयणा न नजंति ॥४४०
एयारिसाण वि मए ववहरियं निग्घिणं अणज्जेण । मइ पुण पावे वि इमाण माणसं नेहपडहत्थं ॥ ४४१ ॥ तइय च्चिय जलहिजले निहणमहं पाविओ वरं हुतो । न उ कयपावो एएसि नयणविसयम्मि जीवंतो' ॥४४२॥ इच्चाइ चिंतयंतो भणिओ धम्मेण पुण्णकम्मेण । "चिंतामिलाणवयणो किं चिट्ठसि मित्त ! तुममेवं ? ॥४४३॥
किं अत्थहाणिजणियं सयणविओगुब्भवं च तुह दुक्खं ?। किं वा वि वाहिविहियं ? सुणाहि नणु एत्थ परमत्थं ४४४ 10 होही पुणो वि विहवो, मिलिही सयणो वि जीवमाणस्स । वाही विन ते ठाही चिरं सहाए मइ धरते ॥४४५॥ अवि यगिम्हुम्हसोसियाण वि पुणो सिरी होइ नइ-तलायाणं । झीणो वि ससी कइवयदिणेहिं भुजो हवइ पुन्नो ॥४४६
अडिऊण पल्लविल्ला पुणो वि जायंति तरुवरा तुरियं । धीराण वि धणरिद्धी गया वि न हु दुल्लहा एवं ॥४४७॥ अन्नं च15 सव्वं चिय सुह-दुक्खं पुलजियसुकय-दुक्कयविवाया । जायइ जियाण जंता को खेओ सकयउवभोगे ? ॥४४८
जुत्तं च नायतत्तस्स जंतुणो मुकयसाहणं निययं । जत्तो जायइ जम्मंतरम्मि न हु दुस्सहं दुक्खं" ॥ ४४९ ॥ सोऊण तयणुसद्धि जंपइ इयरो विमुकनीसासं । "नियदुचरियं मोत्तुं न मज्झ दुहकारणं अन्नं ॥ ४५०॥ तं मह ददं खड़का हिययगयं निसियनद्वसल्लं व । जखित्तो सि गभीरे समुदनीरे तुमं तइया ॥ ४५१ ॥
तं दहइ अविस्सामं हिययगयं उम्मुयं व जलमाणं । जं अहिलसिया एसा महासई कूरचरिएण ॥ ४५२ ।। 20 पत्तं पावस्स फलं अचिरेण मए इहेव जम्मम्मि । 'अइपावो' त्ति व काउं नीओ म्हि न पेयैवइणा वि ॥४५३॥
अहवा 'डज्झउ निहुयं निद्धमं फुफुम म चिरमेसो' । इय भाविऊण विहिणा धरिओ हं पावभरिओ वि ॥४५४ जत्तियमेतं मित्तय ! तुरियं संचरसि कारणे मज्झ । तत्तियमेतं अणुतावपावए खिवसि मं अहिय" ।।४५५ ।। इय विविहं पलवंतो भणिओ सो रिद्धिसुंदरीए वि । "धण्णो सि जेण पावे पच्छाया वहसि एवं ॥ ४५६॥
जं काऊण वि पावं पावा पावंति परमपरिओसं । धीरा न कुणंति चिय कए वि अणुताविणो हुंति ॥४५७॥ 25 को वा तुहेत्थ दोसो ?, अण्णाणवियंभियं खु तं सव्वं । अंधस्स कूवपडणे को देइ बुहो उवालंभं ॥ ४५८॥
ता उज्झसु अन्नाणं, लग्गसु मग्गम्मि मुद्धपण्णाणं । कुण आयहिए बुद्धी, घरेहि निच्चं मणविसुद्धी॥४५९॥ रक्खेहि मुकयवित्तं पंचिंदियतकरेहिं हीरंतं । मा दालिददहत्तो सोइहिसि कुजोणिसंपत्तों ॥ ४६०॥ जंपेच्छया हु पुरिसा मायण्हियमोहिया कुरंग व्य । अलियसुहासानडिया पडंति वयणे कयंतस्स ॥ ४६१ ॥
वरमिह विसमवभुत्तं वरं पविटं जलंतजलणम्मि । न य इंदियवसयाणं जत्थ व तत्थ व मणं काउं॥४६२॥ 30 मायंग-मीण-पन्नग-पयंग-सारंगपमुहसत्तोहा। इंदियवसेण मढा लहंति वह-बंध-मरणार्ड ।। ४६३ ॥
मणुया वि पेच्छ निच्चं पि दुत्थिया इंदियत्थवित्थारं । पत्थिता पत्थिवपत्थणाइणा नणु किलिस्संति ॥४६४॥
१ बहुपण जे० ॥२ पेयवयणा जे.॥३ संकेत:-"फुफम त्ति कुकूलाग्निः"॥४बुद्धि, जे.विना ॥५ विसुद्धि जे०विना ॥ ६ तो ॥ जं चिय पिच्छह तं चिय इच्छह जंपेच्छ ओ हु सो भणिओ। अलिय इति खरप्रती पाठान्तरम् ॥ ७ यत्प्रेक्षका इत्यर्थः ॥