________________
४६
पुहवीचंदचरिए बीए कमलसेण-गुणसेणाभवे
[२. ३७९भवियव्ययानिओया अतक्कियं चेव दुदिणं जायं। उल्लालियकल्लोले. उच्छलिओ कालियावाओ ।। ३७९॥ दठूण पलयमारुयपहयं व महोदहिं महाभीमं । ओलंबिया खणद्रेण नंगरा पोयभियगेहिं ।। ३८० ॥ संकोइओ सियवडो पारद्धा देवयाण विनती। वणियमिहुणेण विहियं सागारं तत्थ संवरणं ॥ ३८१ ॥ . भमिऊण जाणवत्तं चक्काइदं व ताव खणमेकं । सीमंतिणिहिययगयं गुज्झं पिव तक्खणे फुझे ॥ ३८२ ॥ परिमुकजीवियासं उब्बुड्डनिबुड्डणं कुणंतेहिं । कह कह वि फलयजुयलं सुंदरि-धम्मेहिं संपत्तं ॥३८३॥ चउ-पंचवासरेहिं लग्गाई दो वि एगदीवम्मि । मिलियाई च कयाई हरिस-विसायं वहंताई ॥३८४ ॥ सुलहाओ विवयाओ, दुलहा सुविसुद्धधम्मसंसिद्धी । इह संसारे घोरे अणोरपारे समुद्दे च ॥३८५॥ संपत्तीसु पमोओ न हु जुत्तो आवईसु य विसाओ । जाणियअसारसंसारख्वजिणभणियतत्ताणं ॥३८६॥ धीरेहिं कायरेहि य सोढव्यमवस्समेव सुहदुक्खं । तम्हा धीरेहिं वरं सोढमिणं बुद्धिमंतेहिं ॥३८७ ॥ ते धीरा साहसिणो उत्तमसत्ता महायसा पुरिसा। आवइगया वि जे इह न धम्मकम्मे पमायति ॥३८८ ॥ इय अन्नोन्नं कयदेसणाहिं उद्धरियधीरभावाई । सावयधम्म सम्म कुणति ताई पसंताई ॥ ३८९॥ उद्धीकयं च तेहिं दीवतडे भिण्णवाहणियचिंधं । तं पेच्छिऊण पत्ता तत्थ नरा बेडियारूढा ॥ ३९० ॥ भणिओ य तेहिं धम्मो लोयणवणिएण पेसिया अम्हे । जइ एसि जंबुदीवं ता आरुह एत्थ बेडाए ॥३९१ ॥ ताहे पियासमेओ धम्मो तं बेडियं समारूढो। आरोविओ य पोयं सगउरवं पोयवणिएण ॥ ३९२॥ वच्चंति भरहसमुहं सनायकहाहि पमुइया दो वि । जाव जलनाहकूलं जायमहोरत्तदुगगम्मं ॥ ३९३॥ अह धम्मभारियं हिययहारियं लोयणो पलोयंतो । वम्महकिसाणुकीलाकवलियकाओ विचिंतेइ ॥ ३९४।। "अहह ! चिराओ विहिणा सयलो विन्नाणपगरिसो नियओ । पयडीकओ इयाणिं रइऊण इमं वरं रमणि ॥३९५
अहवा
20
अविरयचावायड्ढणपगाढसुढियस्स कुसुमचावस्स । मन्नामि हत्थभल्ली जयविजयत्थं इमा सिद्धा ॥ ३९६॥ किं जोवणेण ? किं वा धणेण ? किं जीविएण रूवेण ? । जइ मे सयं न लग्गइ एसा उकंठिया कंठे ॥३९७ नृणं न चेव इच्छइ नरमन्नं निययभत्तुणो एसा । को परिणयमायंदं मोत्तं निवप्फलं असइ?" ॥३९८॥ एवं स पावकम्मो अणप्पकुवियप्पसप्पगसियप्पा । धम्मविघायाभिमुहो संवुत्तो दूरभविउ व्व ॥ ३९९ ॥ जायम्मि मज्झरत्ते पसुत्तवक्खित्तपरियणे तेणं । खित्तो पमत्तचित्तो धम्मोऽगाहे नईनाहे ॥४०० ॥ जाए तओ पहाए अनियंती रिद्विसुंदरी दइयं । किंकाययविमूढा परोविया करुणसद्देण ॥ ४०१॥ भणियं च लोयणेण वि 'हा हा ! मित्तो कहिं मम पउत्थो?' । हाहारवं कुणंतो परोविओ भियगवग्गो वि ॥४०२॥ अकंदिऊण सुइरं अणुणीया तेण सुंदरी बहुहा । भणिया य 'मा विसूरसु अहं भविस्सामि ते नाहो ॥४०३॥ तुह संतियं किसोयरि ! सव्वं चिय मह विढत्तयं एयं । किं खिज्जिएण संपइ विहिणा विहडाविए कज्जे ? ॥४०४ दासत्तं पि पवज्जिय काहं मणनिव्वुई अहं तुज्झ । कहसु किमन्नं संपइ सकइ अम्हारिसो काउं? ॥ ४०५॥ इय निसुयतदुल्लावा वियवखणा लक्खिऊण विक्खंणयं । संवेगभावियमणा निदइ हियए नियं रूवं ॥४०६॥
मेयं एरिसं महापावं । जं रागग्गहगहिया कज्जा-ऽक ते ॥ ४०७ ॥
१ संकेत-"कालियावाउ ति कालिकावातः प्रवहणोपघाती" ॥ २ ओबुहनि जे. ॥ ३ धम्मेण सं जे.॥ ४ संकेत-"किसाणुकील त्ति वहिज्वाला" ॥ ५ सङ्केतः-"सुढियस्स त्ति श्रान्तस्य" ॥ ६ सडेत:-"मायंदो ति सहकारः" ॥ ७ सङ्केत:-"विक्खणयं ति कार्यम्" ॥८° मइकज्जेणं कय भ्रा० ॥ ९न चिंतंति भ्रा० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org