________________
४४
पुहवीचंदचरिए बीए कमलसेण-गुणसेणाभवे
[२. ३२३___ "जइ एस निच्छओ ते तहा विपडिवज्ज पत्थणं एग। परिवालिज्जउ नियमा नियमसमत्ती तुमे मज्झ ॥३२३॥ जओ
जो कुणइ नियमभंगं जो वि य कारेइ कह वि दुब्बुद्धी । ते दो वि हुंति दुहलक्खभायणं भीमभवगहणे" ॥३२४ पडिवनमकामेणावि मेइणीसामिणा इमं वयणं । 'मा हुजऽसज्झयं भामिणीण' परिभावयंतेण ॥ ३२५ ॥ इयरी वि किंचि निव्वुयहियया रन्नो विवोहणोवाए । मग्गंति चिय कालं गमेइ नाणाविणोएहि ॥ ३२६ ॥ अण्णदिणे आणाविय सुपसत्यं सित्थयं विसत्थाए । घडियं नियपडिबिंबं निउणाए पुत्थकम्मम्मि ॥ ३२७ ॥ तं पुण अंतो सुसिरं भरियममेज्झस्स दुरहिगंधस्स । बाहिं सुमठ्ठलटुं कयसुरहिविलेवणाडोवं ॥ ३२८ ॥ तो ईसि हसंतीए गोटिकए आगयस्स भूवस्स । दंसिय भणियं तीए 'होमि न वा एरिसी अहयं ? ॥३२९॥ विम्हियमणेण तेण वि भणियं 'ते साहु सुयणु ! कोसल्लं। सच्चवियं सविसेसं जेण इमं अत्तणो रूवं ॥३३०॥ जस्स तुमं हिययगया नियच्छमाणस्स तस्स फुडमेयं । नयण-मणोनिव्वाणं सुंदरि ! निस्संसयं कुणइ ॥३३१॥ 'जइ एवं ता सुपुरिस ! धरेहि एवं समंदिरे निच्चं । मुंचाहि मं इयाणि निबंधणं कुलकलंकस्स' ॥ ३३२ ॥ इय तीए संलत्ते पडिवुत्तं पत्थिवेण 'नणु एवं । पवणेण घणा इव झत्ति मज्झ पाणा विलिजंति ॥३३३ ॥ जे तुह संगसुहासारज्जुनिबद्धा दुहं मए रुद्धा । घाडेरुयससया इव अबंधणा ते पलायंति' ॥३३४॥ 'मन्ने मम संगाओ एईए संगमो सुहय ! सुहओ । अहयं मयणविउत्ता मयणमया चेव जं एसा ॥३३५॥ इय बिंतीए तीए उवणीया राइणो मयणमहिला । तेण उ सासूयं पिव पणोलिया पाविया भंग ॥ ३३६ ॥ दण असुइनियरं जंपइ राया 'किमेरिसं मुद्धे ! । बाढं दुगुंछणिज्ज बालाण वि चेट्ठियं तुमए ? ॥ ३३७ ॥ सा भणइ 'देव ! एसो नियपडिछंदो मए विणिम्मविओ। एयारिसि च्चिय अहं अहवा एत्तो विहीणयरी ॥३३८॥ जल-जलणाइपओगा सोहिजतो विसुज्झई एस । एयं तु मज्झ अंग नरनाह ! न सोहिउं सका ।। ३३९ ।।
असुइम्मि समुप्पानं असुइस्स रसेण पावियं विद्धिं । अंतोऽसुइपडिपुग्नं असुई पज्झरइ सम्बत्तो ॥३४०॥ 20 जं किर इमस्स मज्झे तं जइ बाहिं पि पायडं होज्जा । काय-सुणयाण ता को रक्खेज इमं सुदक्खो वि ? ॥३४१
अविगणिय कुलकलंक इय कुहियकरंककारणे कीस । वियरसि सच्चंकारं तं नारय-तिरियदुक्खाणं? ॥ ३४२॥ तिलतुसमेत्तसुहत्थे मीणो इव मंसपेसियालुद्धो । पाडेहि अप्पयं मा हु धीर ! नरयानले घोरे ।। ३४३ ॥ भुंजतो परदारं दारं पउणेइ नरयगुत्तीए । न य संपावइ पारं पारंपरियाण दुक्खाणं ॥ ३४४ ॥
कस्स न मुहय ! सुहायइ संगो तुम्हारिसेहिं सुयणेहिं ? । किंतु न सका सोढुं नरए वजग्गिजालाओ ॥३४५॥ 25 भोगसुहं मणुयाणं संजायइ केई परिमिए दिवसे । नरए दारुणदुक्खं सागर-पेलिओवमाणेहिं ॥ ३४६ ॥ अन्नं च
किं पेच्छसि मम अहियं नरवर ! अंतेउराउ निययाओ । जं कुणसि असग्गाहं बालो व्व अनायपरमत्थो ॥३४७॥ अवि य
मग्गति विम्हिया जह एगं चंदं जले जले बाला। तह तुलं भोगसुहं मूढा अनन्ननारीमुं" ॥ ३४८॥ 30 इय निसुणंतो सहसा राया संवेगसारमुल्लवइ । 'साहु सुभणियं सुंदरि ! नायं तत्तं मए दाणि ॥ ३४९॥
मोहंधस्स तए मम विवेगचक्खू मुनिम्मलं दिन्नं । नरयागडे पडतो झड त्ति धरिओ अहं तुमए ॥ ३५० ॥
१ पोत्थक जे.विना ॥ २ अंतो झुसिरं भ्रा० ॥ ३ बन्धनच्युतशशका इव इत्यर्थः ॥ ४ केवि पं. जे. ॥ ५ पल्लोवमा जे विना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org