Puhaichandchariyam

SR No.: 001370
Original Sutra Author: Shantisuri
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2006
Total Pages: 323
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 9 MB

Page 102

३२२ ]
विणयंधरबी भज्जाः पुव्वभवे बुद्धिसुंदरीनामियं पर सीलभंगट्टं तन्नयरनिवपत्थणा ।
ता या उवरिं अहासंका न काइ कायव्त्रा । खमियव्त्रो अवराहो ममावि पाविट्ठलट्ठस्स ॥ २९३ ॥ धन्नो तं जस्स घरे तिहुयणलच्छि व्त्र पंकयदलच्छी । अच्छइ निच्छियसारा एसा सुररक्खिया सक्खा " ॥ २९४ दट्टू तं किसंगिं सोऊण महिंदसीहसंदिट्ठे । वृत्तंतं च पवित्तं चंदनरिंदो दढं तुट्ठो ॥ २९५ ॥ ती सद्धिं सद्धम्मविद्धिसारं मणोरमं रज्जं । परिवालिउमारद्धो फुरंतजसकित्तिसंताणो ॥ २९६ ॥ एवं अकरण नियमो सम्मं आराहिओ निवसुयाए । वयणं पवित्तिणीए निरंतरं संभरंतीए ॥ २९७ ॥
जेथु गणं हि अत्थु वइज्जइ, तुच्छै वि पाणपीड रक्खिज्जइ ।
जेत्थु अजुत्तु जुत्तु जोइज्जर, नेहह तासु जलंजलि दिज्जइ " ॥ ३२१ ॥ नाऊण निच्छयं से कलिऊण य कालजावणाकालं । तं बुद्धिपुव्त्रयं बुद्धिसुंदरी सायरं भणइ || ३२२ ॥ १ वयणं खं १ ० ।। २ रायसिरिणो १ ॥ ३ परत्थं सं१ ॥ ४ तुच्छु २ ॥
अह बुद्धिसुंदरी विहु दिष्णा पिउणा सुसीमनयरम्मि । कयपत्थणस्स बहुसो सुकित्तिणो रायमंतिस्स ॥ २९८ ॥ उत्तमकलाकलावं पुनं ताराहिवं व तं लहिउं । छणजामिणिव्व सुहया सुसोहिया सा जए जाया ।। २९९ ।। अन्नदिणे नरवरणा नीहरमाणेण रायवाडीए । दिट्ठा पासायतले फुरंतकंती सुरवहु व्व ॥ ३०० ॥ लायन्नमणन्नसमं तीए दट्ट्ण माणसं तस्स । खुत्तं सिलाजउम्मि व संचरिडं तरइ नन्नत्थ ॥ ३०१ ॥ कामग्गितत्ततणुणा उवायमश्नं अपेच्छमाणेण । तेणऽण्णदिणे दूई नियदासी पेसिया तीसे ॥ ३०२ ॥ उवलोहिया वि तीए विचित्तजुत्तीहिं मणहरुत्तीहिं । निन्भच्छिऊण हत्थं निद्वाड चेडियं सा उ ॥ ३०३ ॥ तह विनिवो मोहंधो गहिओ कामग्गहेण उग्गे । ववगयलज्जोऽणज्जो सज्जो गहणुज्जओ संतो ॥ ३०४ ॥ सहसा सपुत्तदारं बंधाविय चारए खिवइ मंतिं । मंतत्रिभेयऽवराहं पयडं कवडेण जंपतो ॥ ३०५ ॥ पउरेहिं पउरविणयं 'न कुणइ एसो इमं' ति विंतेहिं । कह कह वि मोइओ सो न य मुंबई सुंदरि तह वि ॥ ३०६ ॥ संलवर उच्चस 'भो भो ! ता कुणह पच्चयं मज्झ । मुंचिस्सामि इमं ता न अन्नहा अइचिरेणावि' ॥३०७॥ विनायतयज्झा नागरया पडिगया विलियचित्ता । अंतेउरं पवेसिय इयरेण वि सुंदरी भणिया ॥ ३०८ ॥ 'विन्नता दूईए मह वेणा तह वि किं न मन्नेसि ? । सोहग्गाओ उवरिं किं मग्गसि मंजरिं मुद्धे ? ॥ ३०९ ॥ को एत्तियं कुणंतो पडिवन्नं होज्ज जइ पुरा तुमए ? । कज्जम्मि सामसज्झे को दंड चंडमाढवई ? || ३१० ॥ एयारिसनिब्बंधा जइ मुणिओ मह सिणेहसन्भावो । ता मा मामत्रमन्नसु अखंडिओ होइ जेणेस' ॥ ३११ ॥ सोऊण रायवयणं संवेगरसं परं अणुहवंती । तं पडिवोहिउकामा मंतिपिया भणिउमादत्ता ॥ ३१२ ॥ 'एयारिसे अकज्जे रमंति जे होंति हीणजाईया । तुम्हारिसाण नरपहु ! न हु छज्जइ एरिसं पावं ।। ३१३ ॥ न चयइ मेरं सुयणो ताविज्जंतो वि तिव्वदुक्खेण । पहओ वि चंडमरुया लंघइ किं सायरो सीमं ? ।। ३१४ ।। यरिसिणोय तुभेदुनयनासणनिमित्तमिह सिट्टा । सयमेत्र दुम्नयरया कहऽण्णलोयं निवारिहिह ? ।। ३१५|| अन्नं च पत्थिवाणं अवच्चपाया पया सदसत्था । ता तत्थ पेमरागो न संगओ नायसाराण ॥ ३१६ ॥ उत्तमकुलजायाओ जायाओ संति ते अणेगाओ । लज्जसि किं न महंतो हीणाओ मारिसित्थीओ ? ॥ ३१७ ॥ 25 पोरुसपयावपाय वदवपायपरंगणापसंगेण । मा मा लिहसु निरत्थं अयसपैंसत्थं (त्थिं) मयंकम्म' ॥ ३१८ ॥ इय सोत्रवत्तियं तीए मंतियं संतियं पि मूढस्स । भरियघडस्स व नीरं न तस्स कनंतरे थक्कं ।। ३१९ ॥ हसिऊण भइ तो सो “सुंदरि ! जाणामि निच्छियं सव्वं । किंतु न जुज्जइ एरिसवियारणा नेहरसियाण || ३२०. भणियं च
४३
For Private Personal Use Only
5
10
15.
20
30