________________
१२
पुहवीचंदचरिए बीए कमलसेण-गुणसेणाभवे
[२. २६२फुडइ सिरं वियणाए, अइरुंदा मूलवेयणा तुंदे । तुटूंति व संधीबंधणाणि सव्वाणि समकालं" ॥ २६२ ॥ इय दीणं भणिरीए मयणहलमलक्खियं कयं वयणे । वमियं च तेण सहसा तक्खणभुत्तं सयलभत्तं ॥२६३॥ भणियं ससंभमं तो "पेच्छ सरीरस्स देव ! असुइत्तं । तबिहमणुन्नमन्नं खणेण असुईकयं जेण ॥ २६४ ॥ अन्नं च सुहय ! साहसु अइसयछुहिओ वि को वि किं एयं। इच्छह पुरिसो भोत्तुं तुम्हारिसवालिसं मोत्तुं?"॥२६५ जंपइ पुहइपहू तो 'सुंदरि ! कह बालिसो अहं होमि?। कह वा एरिसभत्तं भोत्तुं इच्छामि पसयच्छि !? ॥२६६ इयरी भणइ 'वियक्खण ! पयर्ड एयं पि किं न लक्खेसि । परपरिभुत्तकलत्तं एत्तो वि 'विलीणय होइ ? ॥२६७ 'सच्चं सुंदरि ! एयं इह परलोए विरुद्धमच्चतं । रागाइरेगओ हं तहा वि तुह संगमे लुद्धो' ॥ २६८ ॥ इय जंपिरो नरिंदो भणिओ तीए वि मुक्कनीसासं । 'एत्थ निहीणे देहे किं रागनिबंधणं तुज्झ ? ॥ २६९ ॥
भण्णइ निवेण ताहे 'सुंदरि ! तवसोसिए वि तुह देहे । नयणंबुरुहस्स फुडं मोल्लं पुहई वि नो होई ॥२७॥ 10 नाऊण निच्छयं से उवायमन्नं अपेच्छमाणीए । नियसीलरक्खणत्थं अगणंतीए तणुविणासं ।। २७१ ॥ • रइसुंदरिदेवीए अवलंबिय साहसं महाचोज्जं । उप्पाडिऊण सहसा लोयणजुयमप्पियं रन्नो ॥ २७२ ॥ भणियं च 'गिन्ह सुपुरिस ! इमाई अइवल्लहाई हिययस्स । कुगइनिवाडणपडणा अलाहि सेसंगसंगेण ॥२७३॥ दट्टण तं विचक्टुं वियलियराओ नरेसरो जाओ । वड्ढियगरुयविसाओ सविम्हओ भणिउमाढत्तो ॥ २७४ ॥
'हा सुयणु ! कीस तुमए कैयमेयमईवदारुणं कम्मं । मम अप्पणो य दुइदाहदायगं दुक्करं सुटु ?' ॥ २७५ ॥ 15 तीए भणियं "नरवर ! मम तुम्ह य सुहनिबंधणं एयं । कडुगोसहं व आगाढरोगिणो रोगसमदच्छं ॥२७६॥
जं मइलिजइ वंसो, वजइ भुवणे सया अयसपडहो । पाविज्जइ नरयगई नरवर ! परदारसंगेण ॥ २७७ ॥ दालिई दोहग्गं नपुंसयत्तं भगंदरं कोढं । जीवा अणंतखुत्तो लहंति परदारसंगेण ॥ २७८ ॥ निरएम तिव्वदुक्खं, नेल्लंछणमाइयं च तिरिएमु । जीवा अणंतखुत्तो लहंति परदारसंगेण ॥ २७९ ॥
एयारिसदुक्खाणं चुका अहयं तुमं च एत्ताहे । इय उभयहियं एयं कयं मए दुकरं जइ वि ॥ २८०॥ 20 अण्णं च
मह दोसेण महायस! पावाभिमुहो तुम पि संजाओ। ता कह दंसेमि नियं वयणं तुह मंदभग्गा है ? ॥२८॥ जइ लोयणहाणीए वारिज्जइ तुम्ह दोग्गईगमणं । ता किं न मए लद्धं ? परत्थसारा जओ पाणा" || २८२ ॥ एमाइजुत्तिसारं गंभीरं देसणं निसामितो । पडिबुद्धो नरनाहो परिओसवसा भणइ देविं ॥ २८३॥ 'मुंदरि! हिया-ऽहियाण सुठ्ठ विभागं तुमं वियाणासि । ता आइस जमियाणि जुत्तं मम मंदपुनस्स' ॥२८४॥ सा पभणइ 'निवसुंदर ! कुण विरई परकलत्तसंगस्स । जेण भवसंभवाणं दुक्खाण न भायणं होसि ॥२८५॥ अणुतावतिव्वहुयवहडझंतमणोवणो तओ राया । मन्नंतो धम्मगुरुं तं पडिवज्जइ तयादेसं ॥ २८६ ॥ 'हा ! कह महासईए कओ अणत्थो मए अणज्जेण?' । इय सोयनीसहंगो जाओ य विमुक्कवावारो ॥ २८७ ॥ अह रइसुंदरिदेवी सासणदेवि मणम्मि काऊण । काउस्सग्गम्मि ठिया झायंती जिणनमोकारं ॥ २८८ ॥
आकंपिया य सहसा तयंतियं देवया समायाया। कुणइ नयणाई तीसे सविसेसविलाससोहाई ॥२८९ ॥ 30 तदसणसीयलवारिवारियासेससोयसंतावो । जाओ थिरयरचित्तो पडिवनवए नरवरिंदो ॥ २९०॥
मरिसाविऊण बहुहा पञ्चइयमहंतएहिं परियरियं । कयबहुविहप्पसायं पेसइ तं नंदणं नयरं ॥ २९१ ॥ संदिढे चंदस्स वि जह “एसा मज्झ सोयरी भइणी । धम्मगुरू परमप्पा महासई देवकयरक्खा ॥ २९२ ॥ १ "जुगुप्सनीयम्" जेटि० ॥ २ मारतो जे०विना ॥ ३ कयमेवम जे० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org