Puhaichandchariyam

SR No.: 001370
Original Sutra Author: Shantisuri
Author: Ramnikvijay Gani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2006
Total Pages: 323
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 9 MB

Page 100

२६१]
चंदरायस्स महिंदसीहाओ पराजओ सीलरक्खg रइसुंदरीए तवोएट्ठाणं च । जं किर एयनिमित्तं संपत्तो पाणसंसयं दइओ। एसो विमुक्कलज्जो इच्छइ एवं नरयवायं ॥२३२॥ अवियाणिय मह चित्तं कामग्गहमोहिएण एएण । हा! कह कओ निरत्थो संहारो भूरिसत्ताणं ? ॥ २३३ ।। किं बहुणा ? ते धन्ना संपत्ता मुत्तिमुत्तमं जे उ । जम्हा ते जीवाणं न कारणं दुहलवस्सावि ॥ २३४ ॥ कह नाम रक्खियव्वं सीलं एयाओ पावचरियाओ? । अहवा वि कालहरणं भणियं असुहस्स नीईए ॥ २३५॥ ता सामपुचगं चिय कालविलंब इमं विहावेमि । सामं विणा न तीरइ वारिउमेसो जओ लुद्धो" ॥२३६॥ 5 इय भाविऊण पभणइ 'कलिया गाढाणुरागया तुज्झ । पत्थेमि अओ किंचि वि जइ न कुणसि पत्थणाभंग' ॥२३७ भणइ नियो 'जीयस्स वि पहबसि तं तह विजंपसि किमेवं ? । जो देइ सिरं सुंदरि ! सो किंजाइज्जए नयण ? २३८ अहवा तिलोयमंदिरमझगयं दुल्लहं पि जाएहि । संपाएमि अवस्सं तणं व तुलिऊण जीयं पि ॥२३९॥ रइसुंदरीए भणियं 'अलाहि अन्नण एत्तियं भणिमो । मा बंभनयभंग कुणसु महं जाव चउमासं' ॥ २४०।। पडिभणइ पत्थिवो तो "वज्जपहाराओ दारुणं एयं। तह वि 'तुहाऽऽणाभंगो न हु काययो' ति पडिवनं" ॥२४१ 10 तो रुंदवसणसायरपडिया दीवं व पाविया सहसा । एइहमेत्तेणं चिय जाया सा निव्वुया किंचि ॥ २४२॥ पहाणंगरायपमुहं अकुणंती सयलमंगपरिकम्मं । सोसंती य सरीरं निचं आयंबिलाईहिं ॥ २४३ ॥ जाया खल्लकवोला परिसोसियमंससोणिया धणियं । सुक्ककडीयड-सिहिणा पयडनसा फरुसकेसा य ॥२४४ ॥ मलकिणकसिणियकाया दवदड्ढा कमलिणि व्ध नरवडणा। दिट्ठा सा अन्नदिणे पडिपुन्नप्पायवयसमया ॥२४५।। भणिया य 'सुयणु ! किं पुण संजाया एरिसी तुहावत्था? किं अस्थि कोइ रोगो? दुक्खं वा माणसं तिव्वं ? २४६ 15 भणइ रइसुंदरी तो 'नरवर ! वेरग्गओ महाघोरं । पडिवनं वयमेयं ओलुग्गा तेण जाय म्हि ॥ २४७ ॥ पालेयव्वं च मए तहा वि अइदुक्कर पि वयमेयं । जं वयभंगो नरयस्स कारणं नियमओ भणिओ' ॥ २४८ ।। वज्जरइ तओ राया 'किं पुण वेरग्गकारणं तुज्झ । जेणेरिसमारदं मुद्दे ! उग्गं तवोकम्म?' ॥२४९ ॥ सा भणइ “मेइणीसर ! सरीरमेवऽप्पणो महापावं । वेरग्गकारणं मे पायडदीसंतदोससयं ॥ २५० ॥ अवि य
20 वस-मंस-हड्डु-सोणिय-मुत्ता-ऽसुइ-सिंभ-पित्तपडहत्थं । दारेहिं नैवहिं एवं झरइ सया असुइनीसंदं ॥२५१ ॥ परिसीलियं पि मुहुमुहुधोवण-धूवण-विलेवणाईहिं । न मुयइ विगंधिभावं सुनियंसियभूसियमवीमं ॥ २५२ ॥ अंतो बहिं च जं जं भोगंगमिमस्स मुटठु सुहगंधं । उवणिज्जा निजइ तं इमेण सहसा असुइभावं ॥ २५३ ॥ अच्चंत दुविसहो गंधो एयस्स खलसरीरस्स । कस्स न करेइ गरुयं वेरग्गं नणु सयन्नस्स? ॥२५४ ॥ अनं च एस अन्नो दोसो एयस्स पावदेहस्स । इय निग्गुणण इमिणा मोहिजड जं गुणडढो वि"॥२५५॥ 25 एवं विरागजणणि सोउं तदेसणं मणागं पि । न हि भाविओ नरिंदो घणंबणा मग्गसेलो न॥२५६॥ चिंतइ य 'अपरिकम्मा एसा अंगे विरागय पत्ता । होही पुणो वि सत्था नूणं नियमे सैमत्तम्मि' ॥ २५७ ।। 'मा कुणसु सुयणु ! खेयं पुजउ नियमो मुहेण तुह एसो'। इय जंपिऊण हसिरो तो राया पडिगओ तत्तो॥२५८॥ अवहिम्मि पुणो पुन्ने वुत्ता भुत्तुत्तरे महिंदेण । 'उक्कंठिओ म्हि संदरि! बाढं तह संगमे अज्ज' ॥ २५९ ॥ तो भणियं देवीए "सच्चयमाहाणयं इमं जायं । टॉरस्स मरणसमओ मग्गिज्जइ पंचहिं सरहिं ॥ २६० ॥ अज्ज मए बहुकाला परिभुत्तं निद्धमणहरं भत्तं । तेण सरीरे संपइ वट्टइ हल्लोहलो अउलो ॥ २६१ ॥
१ संकेत:-"भोलुग्ग त्ति विच्छाया" ॥ २ “नेत्रर-कर्ण२-नासार-मुखी-अपान १-मेहना१ख्यानि ९ पुंसः, स्त्रीणां तु स्तनद्वयेनैकादश" जेटि० ॥ ३ समत्थम्मि जे०विना ॥ ४ “अधमाश्वस्य" जेटि० ॥