________________
३४० आ भव परभव ते खामिये ॥ ११९ ॥अहनिसि पक्खि चउमासी फुडं, संवच्छरी मिच्छादुक्कडं; अरिहंत सिद्ध सवे जाणजो, गुरुसाखे ते मुजने हजो ॥ १२० ॥
इग्यारसु पोसह व्रत, तेहना पांच अतिचार, तेहने विषे जे कोइ पक्षी, बउमासि, संबच्छरी दिबसने विषे अतिक्रम, व्यतिक्रम, अतिबार, अनाचार लाग्यो होय, ते सधि हुँ मन, , वचन, कायाथे करी तस्स मिच्छामि दुक्कडं..
- पर्वदिवस पोसह पारणे, अवलोके निज घर बारणे; भोजन वेला पामी साध, मन चिंतवे भले ए लाध ॥ १२१ ॥ भूके सचित उपरे जेय, सचितशु बलि ढांके तेय; वस्तु आपणी परनी कहे, अने पौषधना अतिचार टालवा जोइए व्यारे श्रावकने पर्वतिथिए पौषध लेवानो अधिकार छे. जे विचारक श्रावक जाणे छे. ( अर्थ गाथा ११९-१२० नो गाथा ५५-५६ प्रमाणे ) __ बारमा अतिथि संविभाग-त्रतना पांच अतिचार छे. तिथि एटले पर्व जेने न होय अर्थात् बधां दिवस जेने सरखां होय ते अतिथि कहेवाय. तेमने दान आप, ते अतिथि संविभाग. पर्वना दिवसे, पोषहना पारणे जे पोताना घरना आंगणे जुवे छे के भोजन समय थयो छे अने साधु-मुनिराज पधार्या छे तो पोताना मनमा शुभ चिंतन करे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
