________________
३३९
दसमुं देसावगासिक वत, तेना पांच अतिचार, तेने विषे जे कोइ पक्खी, चउमासी, संवच्छरी दिवसने विषे अतिक्रम, व्यतिक्रम, अतिचार, अनाचार लाग्यो होय ते सवि हुं मन, वचन, कायाए करी तस्ल मिच्छामि दुक्कडं.
__ अतिचार इग्यारमे व्रते, सकतिसिम टालसुं दिन प्रते; अप्रतिलेखी दुप्रति लेख, शय्या संथारो उवेख ॥ ११६ ॥ अपमज्जण दुपमज्जण करी, शय्या संथारो परिहरी; नीति वडीलहुडी ठंडीला, पडीलेहण पमज्जण भला ॥ ११७॥ सम्यक्विधिए नहु पालिये, पोसह अतिचार टालिये; पर्वतिथे ए व्रत अधिकार, जाणे श्रावक जे सु. विचार ॥ ११८॥ सूक्षम बादर उभय प्रकार, जे मुजने लाग्या अतिचार; करजोडी मस्तक नामिये, कांकरो नाखी पोतापणुं प्रगट करे. ११३. ( गा. ५५-५६ प्रमाणे गा. ११४-११५नो अर्थ.)
अग्यारसु पौषधोपवास व्रत बतावे छे.-अग्यारमा पौषको'पवास व्रतधारी श्रावके संथारो, वडीनीति-उधुनीति, संबंधी अविधि एटले ते बन्ने बाना शक्ति अनुसार दिवसे बराबर जोइ न राख्या, जेम तेम दरकार-उपयोम वगर जोयां, पडिलेह्यानहीं, वेठ-खराब रीते पडिलेह्या. ११६-११७ पौषध लइने विधि प्रमाणे करवा योग्य न कर्य
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
