________________
१५६
कर्मश्री पण श्रावके मुख्यत्वे करीने निरवद्य कर्ममां ज प्रवृत्ति करवी योग्य छे. तेम न बनी शके तो अत्यंत सावध अने विवेकी जनो निंदा करे तेवां मद्य वेच विगेरे कार्यो अवश्य वर्जवां, अने बीजां कर्मोनुं पण परिमाण करवुं. आ रीते वे प्रकारनुं भोगोपभोग अथवा उपभोगपरिभोग नामनुं बीजुं गुणत्रत छे. तेमां अनाभोगादिकथी जे कांइ दोष - लाग्यो होय, तेथी आ गाथामां निंदा करवानी छे. २०.
आ सातमा व्रतमां वीश अतिचार छे. तेमां भोगथी पांच अतिचार छे अने कर्मथी पंदर अतिचार छे. तेमां प्रथम भोगने आश्री पांच अतिचारो बतावी तेनुं प्रतिक्रमण करे छे..
मू० – सच्चिते पडिबद्धे, अपोलि टुप्पोलिअं (ए)च आहारे । तुच्छोसहिभक्खणया, पडिक्कमे देसिअं सव्वं ॥ २१ ॥ शब्दार्थः
सच्चित्त-सचित्त
- पडिबद्धे - सचितने वळ गेली
अपोलि- तद्दन काची
दुप्पोलिअं - अडधी काची - पाकी
आहारे - वापरवाथी
तुच्छोसहि- तुच्छ वनस्पति
भकूखणया-खावाथी
भावार्थ- सचित्तना त्यागवाळो श्रावक जो अनाभोगादिकवडे सचित्त वस्तुने मुखमां नाखे अथवा जेणे सचित्त वस्तुनुं परिमाण कर्यु होय ते जो अनाभोगादिकवडे परिमाणथी अधिक सचित्त वस्तुने मुखमां नाखे तो तेने सचित्ताहार नामनो पहेलो अतिचार लागे छे. १. सचित्तथी -
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
