________________
બૃહદ્ – આલોચનાદિ પદ્ય સંગ્રહ
ગોધન ગજધન રતનધન, કંચન ખાન સુખાન; જબ આવે સંતોષધન, સબ ધન ધૂલ સમાન. ૩૧. શીલ રતન મહોટો રતન, સબ રતનાંકી ખાન; તીન લોકકી સંપદા, રહી શીલમેં આન. ૩૨. શીલે સર્પ ન આભડે, શીલે શીતલ આગ; શીલે અરિ કરિ કેસરી, ભય જાવે સબ ભાગ. ૩૩. શીલ રતનકે પારખું, મીઠા બોલે બેન; સબ જગસે ઊંચા રહે, (જો) નીચાં રાખે નૈન. ૩૪. તનકર મનકર વચનકર, દેત ન કાહુ દુઃખ; કર્મ રોગ પાતિક ઝરે, દેખત વાકા મુખ. ૩૫.
દોહા
في
نه
પાન ખરંતાં ઈમ કહે, સુન તરુવર વનરાય; અબકે વિધુરે કબ મિલે, દૂર પડેંગે જાય. તબ તરુવર ઉત્તર દિયો, સુનો પત્ર એક બાત; ઇસ ઘર ઐસી રીત હૈ, એક આવત એક જાત. વરસ૪ દિનાકી ગાંઠકો, ઉત્સવ ગાય બજાય; મૂરખ નર સમજે નહીં, વરસ ગાંઠકો જાય.
સોરઠો પવનપ તણો વિશ્વાસ, કિસ કારણ તે દ્રઢ કિયો?
ઈનકી એવી રીત, આવે કે આવે નહીં. ૪. ૧. આવીને. ૨. અથડાય. ૩. હમણાં છૂટાં પડેલા ક્યારે મળીશું? ૪. વર્ષગાંઠનો દિવસ ઊજવે છે. ૫. વા, શ્વાસોશ્વાસ.
به
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
