________________
અધ્યાત્મ
વિવેકી પુરુષો ખરેખરી અનાસક્તિ પ્રાપ્ત કરવા માટે સત્પાત્રતા, સદ્બોધ (જેમાં સત્સંગ, સદ્ગુરુ, સત્શાસ્ત્ર બધાય સમાવેશ પામે છે) અને સદાચારરૂપી ત્રણ ઉત્તમ રત્નોને પોતાના જીવનમાં આત્મસાત્ કરે છે.
જ્યારે આમ કરવામાં આવે ત્યારે તે પુરુષના જીવનમાં નિર્મળ આત્મજ્ઞાનની ઝળહળ જ્યોતિ ઉદયમાન થાય છે અને સર્વ પ્રકારની આસક્તિના મૂળમાં એવો તો સજ્જડ ઘા પડે છે કે તે ખરેખર અનાસક્ત બુદ્ધિવાળો થાય છે. આમ થયા પછી એના જીવનમાં તે જે જે કાંઈ કાર્ય કરે છે તેમાં અહંતા-મમતાનો, સ્વામીપણાનો અને કર્તાબુદ્ધિનો અભાવ હોય છે અને તેને જ સાચા અર્થમાં નિષ્કામ કર્મયોગી કહી શકાય છે.
આવો સાચો અનાસક્ત થયેલો પુરુષ પછી જ્ઞાનમાર્ગ, ભક્તિમાર્ગ કે યોગમાર્ગ - ગમે તેનું અનુસરણ કરે તો પણ તેને તીવ્ર બંધન થતું નથી, આસક્તિ ઘટતી જાય છે, સર્વ જીવ પ્રત્યે સાચો મૈત્રીભાવ જાગે છે, અનેક સદ્ગુણો તેના જીવનમાં આવિર્ભાવ પામે છે, અને ઉત્તમ એવા સન્માર્ગને આરાધતો થકો અલ્પકાળમાં તે પૂર્ણ નિર્બંધદશાને પ્રાપ્ત થઈ જાય છે; જેને મોક્ષ, નિર્વાણ કે પરમાત્મદશા કહેવામાં આવે છે.
'
માટે જે અનાસક્ત થવા ઇચ્છતો હોય તેણે બુદ્ધિપૂર્વક નિઃસ્વાર્થભાવથી જીવન વિતાવવાના પ્રયત્નની સાથે સાથે સાચા તત્ત્વજ્ઞાનની પ્રાપ્તિનો ખપ પણ રાખવો. તો તેનું જીવન ત્વરાથી ઉન્નતિના શિખરે પહોંચી જશે.
Jain Education International
-A-૪
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
