________________
પરીખ પ. ૪ હીંચોલાટિ (‘હીંડોલા'ને બદલે; ૨૨, ૪, ૩, ૪ હીંડોલાટિ (અહીંડોલાખાટિને બદલે); ર૩ બાંસી કરુ. ૬. = કહઈ (ભણઇને બદલે).
મનિ વલ્લહ સુરિ મિત્ત, પુરુષ સઘલાથી ભાગી, જાણઉં છઉં તુઝ સાથિ, રહઉં હવઈ ચલણે લાગી, ગરિકા-ભાવ સ્યા માંહિ જિસ્યઉં જલ ઊપરિ લેખું, કાંકચિની જિમ જાલિ. અરથ એકો નવિ દેખું, નવરંગ પ્રેમિ કાદવિ કલી, કાઢિ કાઢિ કરિ કરિ સુખી.
તુઝ વારવાર પાય પડું ટાલિ યલિ મુઝનઈ દુખી. ૭૩ ગદ્યાનુવાદ : હે મનના વલ્લભ, મિત્ર, સાંભળ. હું સઘળા પુરુષોથી (દૂર) ભાગેલી છું. માત્ર તારો સાથ જાણું છું. હવે ચરણે લાગીને રહું છું. ગણિકા-ભાવ શી વિસાતમાં? એ તો જેમ જળ ઉપરનું લખાણ અને કાંકચ (એક વનસ્પતિ)ની જાળ (ઝુંડ). એનો એકેય અર્થ હું જોતી નથી. નવસૌન્દર્યભર્યા પ્રેમથી કાદવમાં ખૂંપેલીને બહાર કાઢીને સુખી કર. તને વારંવાર પગે પડું છું. મારાં દુ:ખોને દૂર કર, દૂર કર. વિવરણ : યૂલિભદ્રને જોયા પછી કોશાનો ગણિકાભાવ ગયો ને પ્રતિભાવ જાગ્યો. કોશાનું ભાવસંક્રમણ એના વ્યક્તિત્વને નવો ઓપ આપે છે.
ગણિકાભવ’ એવું પાઠાંતર લઈએ તો ‘(આ) ગણિકાનો અવતાર હવે શી વિસાતમાં ?' એમ વાક્યાથે કરવો પડે. પાઠાંતર : ૧. ૨૩, ૪ મણવલ્લહ ગ, ગ મનવલ્લભ ઈ મણવલ્લભ; ર૩, પ, ૬, , ટ હું ભાગી. ૨. ૨૩, ૪, ૨, , ૫, , ૪ ૪ પાસિ (“સાથિ’ને બદલે); ગર ચરણે જ પાય. ૩. ર૪, ગ, ઘ, , ૩, ૪ ભવ (“ભાવને બદલે); ટ સર (“સ્યાને બદલે). ૪. ટ ડાલિ; ટ લેખું (દેખું ને બદલે). ૫ ફુ મધુબિંદુ પાવ ૪ મધુબિંદુ કંથ (નવરંગ પ્રેમિ'ને બદલે); ર૩, ગ કાદવ; ૪ વલી (કલીને બદલે) ૮ કલિઉ;
કરિ ((કરિકરિ’ને બદલે); ૪ કરિ એ સખિ ટ પીઉ કરિ સુખી. પાઠચચ: બીજી પંક્તિમાં 9 અને 1 સિવાયની બધી પ્રતો સાથિને બદલે પાસિ’ પાઠ આપતી હોવા છતાં રૂ નો સાથિ’ વધુ બંધબેસતો લાગવાથી બદલ્યો નથી. વળી ગ પ્રતનો આ પાઠને આધાર છે જ.
ત્રીજી પંક્તિમાં ‘ગણિકાભાવ'ને સ્થાને ‘ગણિકાભવ”નું વ્યાપક પાઠાંતર મળે છે પણ કાવ્યસંદર્ભે ગણિકાભાવ' પાઠ વધુ ઉચિત લાગવાથી મુખ્ય પ્રતનો પાઠ યથાવત્ રાખ્યો છે.
એસઈ રહિત સહવાસ, સદા મઈ કૂડ કરેવઉં,
મિલઉં જણ જણ સ0િ વલી પર હત્યિ ચડેવઉં, ૨૩૦ / સહજસુંદરત ગુણરત્નાકરછંદ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org