Page Text
________________
६४
णिज्जुत्ति-चुण्णिसमलंकियं [२ वेयालियज्झयणे बिइओ उद्देसओ परीषहोपसर्गः नः समुद्रवद् नाऽऽकुलीक्रियते । सम-विसमाई ठाण-सयणा-ऽऽसणाई मुणीऽधियासए न राग-द्वेषं गच्छेत् । तत्थ से अच्छमाणस्स चरगा अदुवा वि भेरवा, चरन्तीति चरकाः पिपीलिका-मत्कुण-घृतपायिकादयः, भेरवा पिशाच श्वापदादयः, सरीसृपाः अहि-मूषकादयः, सव्वे अहिआसए त्ति ॥ १४ ॥ एवमन्येऽपि
१२४. तिरिया मणुसा य दिविया, उवसग्गा तिविहीं वि सेविया।
लोमादीयं पि ण हरिसे, सुण्णागारगते महामुणी ॥ १५ ॥ १२४. तिरिया मणुसा य दिग्विया० वृत्तम् । तिरिया चतुविधा । उवसम्गा तिविहा वि सेविया नाम सेवित्वा अणुभूय लोमादीयं पि ण हरिसे, लूयत इति लोम । लोमहरिसो दुधा भवति-प्रतिलोमैर्भयात् १ अनुलोमैः प्रहर्षेण हासतः २ । आदिग्रहणाद् दृष्टि-मुखप्रसादो दैन्यं वा । सुण्णागारगते महामुणी, स तैभैरवैरप्युपसर्गरुदीर्णैश्छिद्यमानो मार्यमाणो वा ॥१५॥
१२५. णो जावऽभिकंख जीवितं, णो वि य पूयणपत्थए सिया।
अन्भत्थमुवंति भेरवा, सुण्णागारगतस्स भिक्खुणो॥ १६ ॥ १२५. णो जावऽभिकंख जीवितं० वृत्तम् । अनुलोमै; उदीर्णैः असंजमजीवितं ण वा पूया-सक्कारं पत्थेज । तेनैवं जीवितमनाकाङ्क्षता पूजा-सत्कारौ च, भयानके वाऽऽवसथे वसता अब्भर्थमुवंति भेरवा, अभ्यस्ता नाम आसेविता असकृद् असकृत् सहमानेन जाता उदिता आसेविता अभ्यस्ता इति, अतः उवेंति उपयान्ति भयानकाः। पठ्यते च-"अब्भत्थ(अप्पञ्चइय) मुर्वेति मेरवा" अल्पाः न बहवः पिशाच-श्वापद-व्यालादयः जीवितात्ययिका उवेंति, शीतोष्ण-दंश-मशकादयस्तु 15 उदीर्णा अपि शक्या अधिषोढुमिति, अभ्यस्तत्वात् , नीराजितवारणस्येव भैरवा एव भवन्ति ।। १६ ॥ तस्यैवम्
१२६. उवणीततरस्स ताइणो, भयमाणस्स विवित्तमासणं।
सामाइयमाहु तस्स तं, जो अप्पाण भए ण दंसए ॥१७॥ १२६. उवणीततरस्स ताइणो० वृत्तम् । भिक्षोः धर्ममुपनीतः परीपहजयं वा, अयं चोपनीतः अयं चोपनीतः अयमनयोरुपनीततरः, ज्ञान-दर्शन-चारित्रेषु यस्याऽऽत्मा उपनीततरः स भवति उपनीततरः । त्रायतीति त्राता, सच 20 त्रिविधः-आत्म० पर० उभयत्राता जिनकल्पिका-ऽर्हद्-गच्छवासिनः । भयमाणस्स विवित्तमासणं, इत्थी-पसु-पंडगविरहितं विवित्तं, आसनग्रहणादुपाश्रयोऽपि गृहीतः । सामाइयमाहु तस्स तं, समभावः सामाइयं, तस्सेवंगुणजातीयस्स सामायिकम् , कतरं ?, चारित्तसामाइयं, आह उक्तवानिति, तित्थकरो अजसुधम्मो वा सिरसागं कधेति । तस्य चारित्रधर्मः किं करोति ?, यः आत्मानं भये न दर्शयति, न क्षुभ्यत इत्यर्थः ॥ १७ ॥ किञ्चान्यत्
१२७. उसिणोदग-तत्तभोयणो, धम्महिस्स मुणिस्स हीमतो।।
संसग्गि असाधु रायिहिं, असमाधी तु तधागतस्स वि ॥ १८॥ १२७. उसिणोदग-तत्तभोयणो० वृत्तम् । उसिणग्रहणात् फासुगोदग-सोवीरग-उण्होदगादीणि गहिताणि, तप्तग्रहणात स्वाभाविकस्याऽऽतपोदकादेः प्रतिषेधार्थः । धर्मेण यस्यार्थः स भवति धम्मट्टी। "ही लज्जायाम्" असंयमं प्रति वीर्यस्यास्ति स ह्रीमान् , तस्य ह्रीमतः, स हि लोके शीतोदकं पिबन् लज्जते, हीयत इत्यर्थः । तस्यैवमप्रमत्तस्य सतः संसग्गि असाधु
रायिहि राजादिभिस्तस्यासाध्वी । कथम् ?, रिद्धिं दृष्ट्वा तां मा भून्मूच्छा कुर्यात् , मूर्च्छतश्च असमाधी भवति तथागतस्स 30 वि त्ति वैराग्यगतस्यापि । अथवा यथाऽन्ये, यथा ज(जि)नादयो गता वीतरागा तथा सो वि अप्रमादं प्रति गतः ॥ १८ ॥
१ मणुया य दिव्वगा खं २ । मणुया व दिब्धिगा खं १ पु १ पु २॥ २°हाऽहियासिया खं २ वृ० दी । हाऽधियासिया खं १ पु २ । हाऽधियासए पु १॥ ३ लोमायियं पिखं १ पु १ पु २ ॥ ४णो आवऽभिकखे जी खं १ । णो अभिकंखेज जी खं २ पु १ वृ० दी। णो अभिकंखेइ जी पु २॥ ५ अब्भत्थ (अप्पऽच्चइय) मुवेंति चूपा० । अब्भत्थमुवेंति खं २ । अज्झत्थमुर्विति पु १ पु २॥ ६त्थ भवंति चूसप्र० ॥ ७विविकमा ख २॥ ८ खं १ ख २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥ ९ देसए पु १॥ १०°ग-भत्त खं २॥ ११ भोइणो पु १ पु २॥ १२ धम्मठियस्स खं १ ख २ पु १ पु २ वृ. दी० ॥ १३ ह्रीमतो खं १ खं २ पु २॥ १४ रायहिं खं २ पु २॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001152 |
| Book Title | Agam 02 Ang 02 Sutrakrutangsutra Vol 1 Niryukti |
| Original Sutra Author | Bhadrabahuswami |
| Author | Punyavijay |
| Publisher | Prakrit Granth Parishad |
| Publication Year | 1975 |
| Total Pages | 262 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Metaphysics, G000, G001, & agam_sutrakritang |
| File Size | 8 MB |