________________
सुत्तगा०३८७-९१] सूयगडंगसुत्तं बिइयमंग पढमो सुयक्खंधो।
१५७ ३८९. इहेगे मूढा पवदंति मोक्खं, आहारसंपज्जणवजणेणं ।
एगे य सीतोदगसेवणेणं, हुतेण एगे पवदंति मोक्खं ॥१२॥ ३८९. इहेगे मूढा पवदंति मोक्खं० वृत्तम् । इहेति पाखण्डिलोके मनुष्यलोके वा एके न सर्वे मूढा अयाणगा स्वयं मूढाः परैश्च मोहिताः भृशं वदन्ति । आहारसंपजणवजणेण, आह्रियते आहारयति वा तमित्याहारः, बुद्ध्यायुर्बलादिविशेषान् वा आनयति आहारयतीत्याहारः, रसाढ्याहारसम्पदं जनयतीति आहारसंपजणं, [आहारसंपन्जणं] च तद् लवणम् ।। अधवा-"आहारेणं समं पंचगं" आहारेण हि सह पंच लवणाणि, तं जधा-सैन्धवं सोवच्चलं बिडं रोमं समुद्र इति, लवणं हि सर्वरसानदीयति । उक्तं हि
__“लवणविहूणा य रसा चक्खुविहूणा य इंदियग्गामा ।" [ तथा चोक्तम्- "लवणं रसानाम् , तैलं स्नेहानाम् , घृतं मेध्यानाम्" [
] इत्यादि । केइ अदुप्पलोणं ण परिहरंति, केचित् तदपि । अधवा आहारपंचगं तद्यथा-"मजं लसुण पलंडं खीरं कारभ तधेव गोमंसं ।" 10
। वारिभगा तु एगे य सीतोदगसेवणेणं स्नान-पान-हस्तपादधावनेन सीतोदगसेवणं तत्र च निवासः, सीतमिति अधिगतजीवं अमुष्टा( ? अनुष्णा) भितप्तं वा, परिव्राड्-भागवतादयोऽपि शीतोदकं सेवन्ति । हुतेण एगे तापसादयो हि इष्टैः समिद्-घृतादिभिर्हव्यैः हुताशनं तर्पयन्तो मोक्षमिच्छन्ति, तत्र कुन्थ्वादीन् सत्त्वान गणयन्ति ये तत्र दह्यन्ते ॥ १२॥
मोक्षो ह्यविशिष्टः सर्वविमोक्षो वा दरिद्रादुःखविमोक्षो वा, ये किल स्वर्गादिफलमनाशंस्य जुह्वति ते मोक्षाय, शेषास्तु 15 अभ्युदयाय, तेषामुत्तरम्___ ३९०. पायोसिणाणादिसु णत्थि मोक्खो, खारस्स लोणस्स अणासणेणं ।
ते मज मंसं लसुणं च भोचा, अण्णत्थासं परिकप्पयंति ॥ १३ ॥ ३९०. पायोसिणाणादिसु णत्थि मोक्खो० वृत्तम् । प्रात इति प्रत्युषः, आदिग्रहणाद् हस्तपादप्रक्षालन-जलशयनानि, येन तदुदकं सचित्तं तदस्सिता य बहवे पाणा हम्मंति । किञ्च
20 "स्नानं मद-दर्पकर कामाङ्गं प्रथमं स्मृतम् । [ तस्मात् कामं परित्यज्य न ते सान्ति दमे रताः ॥ १ ॥]
खारो णाम अट्टप्पं, तदादीन्यन्यानि पञ्च लवणानि तेषामनशनेन मोक्षो भवति । ते मज मंसं लसुणं च भोच्चा, ते इति ते कुसीला, मांसमिति गोमांसम् , चग्रहणात् पलाण्डु-कारभम् । एतान्यभोच्चा कथमिह अन्यत्रवासं परिकल्पयन्ति मूर्खाः ? । अन्यत्रवासो नाम मोक्षावासः। अधवा अन्यत्रवासो नाम यत्रेच्छति यदीप्सितं वा न तत्र वासं परिकल्पयन्ति, अत्रैव संसारे चैव परिकल्पयन्ति नामा कुर्वन्ति ॥ १३ ॥ विशेषोत्तरम्
३९१. उदएण जे सिद्धिमुदाहरंति, सायं च पायं उदगं फुसंता।
उदगस्स फासेण सिया य सिद्धी, सिन्झिसु पाणा बहवे दगंसि ॥१४॥ ३९१. उदएण जे सिद्धिमुदाहरंति० वृत्तम् । सायं ति रात्री । पाय ति पचूसो । सेसं कण्ठ्यम् ॥ १४ ॥ किश्च यादकेन सिद्धिः स्यात् तेन
१ आहारसपंचगवजणेणं चूपा. वृपा० । आहारओ पंचगवजणेणं इत्यपि वृपा० ॥ २ सर्वरसान् 'अदीयति' अत्येति, सर्वरसोत्कर्षभावेन वर्तते इति भावः ॥ ३ अग्रेतनगाथाचूर्णी अट्ठप्पलोणं इति पाठो दृश्यते ॥ ४ “वारिभद्रकादयो भागवतविशेषाः” इति वृत्तौ॥ ५°सतेणं खं २ पु १। 'सएणं खं १ पु २॥ ६°वासाइं पगप्पयंति खं १ । वासं परिगप्पयति खं २ पु १ पु २॥ ७ पातं खं २॥ ८ फुसंति पु १॥
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org