________________
१०८
णिज्जुत्ति-चुण्णिसमलंकियं [४ इत्थीपरिण्णज्झयणे पढमो उहेसओ २५९. अदु णातीणं व सुहीणं वा, अप्पियं दटुं एकदा होति।
गिद्धा सत्ता कामेहि, रक्खण-पोसणे मणुस्सो सि ॥१४॥ २५९. अदु णातीणं व सुहीणं वा० वृत्तम् । अदुरिति अधवा । णातीणं वा, णातयो णाम कुलघरे वसंतीए पितृ-भ्रात्रादयः, अथवा स्त्री येषां दीयते त एव तस्याः सगोत्रा भवन्ति ज्ञातकाश्च । सुहिणो णाम जे सण्णायका मित्राः तेषामप्रियं भवति, यद्यपि न प्रतिषेधयन्ति । एकदा कदाचिद उभ्रामिकेयं उक्ता वा यात-एष पुत्रमस्तको यथा, नैतत सत्यम् । सा च तस्मिन् रूपवति मूर्च्छिता ब्रूयात्-मा मे पुनरेवं वक्ष्यसि । गिद्ध त्ति वा सत्त त्ति वा मुच्छिय त्ति वा एगहुँ, ब्रूयादिति वाक्यशेषः, ब्रूयात्-अहो ! इमीसे वयं रक्खण-पोसणे करेमो, इमो पुण सेसमणुओ मणुस्सकजं करेइ । भणिज्ज वा-हे खमण ! इमीसे रक्खण-पोसणं करेहि, त्वमेवास्था मनुष्य इति, एस तुमे सद्धिं दिवसं उल्लाविती अच्छइ । अयमपरः कल्प:-हे खमण ! रक्खण-पोसणे मणुस्सो भवति, न कधाहिं किञ्चन, “अन्यो नाप्युदरे कृत्ये दण्डायासोऽपदिश्यते ।" [ 10
] तत् त्वमेवास्या रक्षणपोषणं कुरु, मनुष्योऽसि, राउले च ते कड्ढामो । अधवा भणेज-हे साधु ! एसा अम्हचिया गिद्धा सत्ता तुमंसि अम्हे णो आढाति णो परिजाणाति, नरकस्त्वमेनां रक्षणेन, पोषणस्त्वमेनां पोषणेन, मनुष्यस्त्वमस्याः॥ १४ ॥ किश्च
२६०. सेमणं पि वढदासीणं, तत्थ वि ताव एंगे कुप्पंति ।
अदु भोयणेहिं णत्थेहिं, इत्थीदोससंकिणो भवंति ॥१५॥ 16 २६०. समणं पि दट्टदासीणं० वृत्तम् । कदाचिदसौ तस्मिन् रूपवति साधौ गृद्धा खरसौष्ठवोपेते वा गृद्धा तच्चित्ता
तम्मणा अच्छेज, अभिक्खणं वा अभिक्खणं तम्मतेण दीसेज, पडिचोदिजंती वा अच्छीयमाणी तथैवाऽऽह । समणं पि ददुदासीणं, तमपि तथैव तञ्चित्तं तम्मणं स्वाध्याय-ध्यान-प्रत्युपेक्षणादिसंयमकरणोदासीणं तिष्ठन्तं दृष्ट्वा जानानाश्च 'यथैषोऽस्याः निमित्तेण संयमकरणोदासीणो चिट्ठति' तत्थ वि ताव एगे कुप्पंति, भणंति वा-किमेवं अज्ज लक्खसि ? । अन्यथा च
पठ्यते "समणं पि हुदासीणा" उदासीणा णाम येषामप्यसौ भार्या न भवति बान्धवी वा, अपि पदार्थादिषु, तां च 20 पोषितुम, किमु यस्यासौ भार्या बान्धवी वा तामगणयंती?। अथवा उदासीनमिति उदासीनमपि भावात् श्रमणं दृष्ट्या स्त्रीसहगतं एके कुप्यन्ते, किमु सविकारप्रायम् ? इति । अदु भोयणेहिं णत्थेहि, न्यस्तानि उपनीतानि उपेत्य नीतानीत्यर्थः, न गृहिणो, तस्स हत्थातो वा, सो य धण्णगसमणगो गिहिणिसेजवाही वा भिक्खाए आगतो, अथवा न्यस्तमिति तद्गतमनसं दहूं कूरो दत्तो न तावद् व्यञ्जनम्, स चाऽऽगतः, सा तत्रातिसम्भ्रमेणाऽऽतुरीभूता सद्योतकस्यान्यस्य वा दातव्यं तं न प्रयच्छति, अन्यस्मिन् वा दातव्ये कर्तव्ये वा अन्यत् प्रयच्छति करोति वा । निदर्शनं जधा8 कहिंचि गामे पदोसे गट्टे णट्टेण तालिते महले काइ वधू ससुरादीए परिवेसंती भोयणेसु दिण्णेसु कूरमानेति । ताए य तण्डुला इति कातूण राइआओ अवस्सायाओ। ततो णाए कूरो त्ति काउं ससुरस्स उक्किण्णाओ। सो य आणक्खेत्तुं तुसिणीओ महत्थिया संचिट्ठति । पतिणा से आसादेतुं पिट्टिता ॥
___ एवं तं पि साधुणिमित्तं संभंतं दद्दूण गृहिषु आत्मसु वाऽनादृतां तस्याः भोतकाद्या इत्थीदोससंकिणो भवंति, इत्थीदोसो णाम व्यभिचारिणी ॥ १५॥ स्याद्-एवंविधाः अपि दोषाः कस्यचिद् दृष्टा अभूवन् भवन्ति वा ?, ओमित्युच्यते30
२६१. कुव्वंति संथवं ताहि, पन्भट्ठा समाधिजोगेहिं ।
तम्हा संमणा! तु जधाहि, आतहिओ सण्णिसेज्जाओ॥१६॥ १णातिणं व सुहिणं खं १ खं २ पु १ पु २॥ २होही खं १॥ ३ उभ्रामत्वियं चूसप्र०॥ ४ कुत्सितो नरः नरक इत्यर्थः ॥ ५समणं दट्टणुदासीणं खं १ पु २ कृपा० । समणं पि दट्टदासीणा चूपा० ॥ ६ एगे पकुपु १॥ ७ अदुवा भो खं २ । अहवा भो खं १ । अह भोपु १ पु २ । “अथवा" इति वृत्तौ॥ ८होंति खं १ खं २ । हुँति पु१ पु२॥ ९उज चूसप्र०॥ १० समणा ण समेंति आतहिताए सण्णि खं १ खं २ वृ० दी० । समणा ण समेंति आयहिताय सण्णि पु १पु २ । समणा! उ जहाहि आअहिताओ सणि वृपा० । समणा ण समिति आतहिओ सण्णि चूपा० । समिति स्थाने समेंति इत्यपि चूपा०॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org