________________
सुत्तगा०२५९-६३]
सूयगडंगसुत्तं बिइयमंगं पढमो सुयक्खंधो। २६१. कुव्वंति संथवं ताहि० वृत्तम् । संथवो णाम गमणा-ऽऽगमण-दाण-सम्प्रयोग-प्रेक्षणादिपरिचयः । ताभिरिति ताभिः स्त्रीभिः । पब्मट्ठा णाम णाण-दसण-चरित्तजोगेहिं । जतो एते दोसा तम्हा समणा! तु जधाहि, तस्मादिति तस्मात् कारणात् श्रमण ! इत्यामश्रणम् , अथवा श्रमणस्त्वम् , किं तवैवंविधैर्व्यापारैः ?, एते गार्हस्थानामेव युज्यन्ते, तुर्विशेषणे, जहाहि । पठ्यते च-"तम्हा समणा ण समिन्ति आतहिओ" न इति प्रतिषेधे, समिति समन्तात्, न समग्रमित्यर्थः, अधवा ण समेन्ति ण समुपागच्छन्ति, आत्मने हितं आत्महितम् , आत्मनि वा हितं आत्महितम्, तासि पि अविरतियाणं तं । हितं इह परलोगे य । सण्णिसेजा णाम गिहिसेज्जा संथव-संकथाओ य ॥ १६॥ स्यात्-प्रव्रज्यामुपेत्यापि एवं कुर्यात् ?, ओमित्युच्यते
२६२. बहवे गिहाणि अवहह, मिस्सीभावपण्हया।
धुवमग्गमेवे भासिंसु, वायावीरियं कुसीलाणं ॥१७॥ २६२. बहवे गिहाणि अवहट्ट. वृत्तम् । प्रभूताः अपहृत्यापहृत्य उत्सृज्येत्यर्थः । दव्वलिंगेण अच्छमाणा वि मिस्सी-10 भावपण्हया, मिश्रीभावो नाम द्रव्यलिङ्गमिति, न तु भावः, अधवा पव्वजा गिहवासो वि, पण्हता णाम गौरिव प्रस्लुता, एवमेषां कर्मभयादा मिश्रीभावः । प्रियतत्वे कतरः पक्षः? विसय-सायासोक्खपडिबंघेणं भणंति लिंगच्छत्तणमेव वधाणं चिरपम्होमित्ता वि (?) कंखामोहणिज्जकम्मदोसेण कयाइ अधेसप्तमीआ] उअं बंधेज्जा इति । अण्णे पुण अदृदुहट्टवसट्टा असमाधिगता त एवं पंडितत्तणेण धुवमग्गमेव भासिंसु, धुवमग्गो णाम संजमो विरागमम्गो वा, तं जधा-बहुमोहा वि णं पुम्बि विहरिता अह पच्छा संवुडे कालं करेज्जा आराधए भवति, तं तेर्सि वायावीरियमेव केवलं ढक्करिपुत्ताणं, न तु करणवीरियं । 18 उक्तं हि-"जो जत्थ होति भग्गो ओवासं०" [
] गाधा । वायावीरियं णाम जो भणति ण य करेति भिलङ्गशकुनवत् ॥ १७ ॥ अथवेदं वायावीरियं
२६३. सुद्धं रवति परिसाए, अध रहस्सम्मि दुक्कडं कैरेति ।
जाणंति य णं तधावेता, माइल्ले महासढेऽयं ति ॥१८॥ __२६३. सुद्धं रवति परिसाए० वृत्तम् । सुद्धमिति वेरगं, अथवा शुद्धमिति शुद्धमात्मानम्, ततः पूजा-सत्कारहेतोः 20 परिषदि रौति भाषत इत्यर्थः । अध रहस्सम्मि दुकडं करेति त्ति, एवमुक्त्वा रहस्सम्मि दुक्कडं करेइ त्ति । दुक्कडं णाम पावं, अथवा दुक्खं तद् लिङ्गस्थैः क्रियत इति दुक्कडं । किञ्च-जाणंति य णं तधावेता, स हि जाणीते-न मां कश्चित् जानाति, अथ चैनं तथावेदा जाणंति । तथा वेदयन्तीति तथावेदाः, कामतत्रविद इत्यर्थः, ते हि कामयमानं आकार-विकारैर्जानन्ति । उक्तं हिअकामिनां कामविपाण्डुराणि, तनूनि गात्राणि च कामुकानाम् ।।
] नख-दशनच्छेदनैर्वा सूच्यन्ते यथैतेऽकृत्यकारिणः । यथा अन्धो उच्चाराद्युत्सृजन् दृश्यमानोऽपि परैर्मन्यते 'न मां कश्चित पश्यति' एवमसावपि राग-द्वेषान्धो जानीते 'न मां कश्चित् पश्यति' ज्ञायते च परिव्रजन्नूनजलभृतवत् । अथवा यो यथावस्थितो भावतः तं तथावेदाः प्रत्यक्षज्ञानिनः, ते हि आवीकम्मं रहोकम्मं सव्वं जाणंति । ये पुनस्ते तद्विद्यास्ते ब्रुवते-अहो ! इमो माइल्लो महासढो जो णाम इच्छति अम्हे वि पत्तियावेतुं । ण वि लोणं लोणिज्जति ण य तोप्पिज्जइ घयं व तेल्लं वा । किह सका वंचेतुं अत्ता अणुहूयकल्लाणो? ॥१॥
[
]॥ १८ ॥ १'भावं पत्थुया वृ० । भावं पणता दी । °भावं पणता पगे। धुव पु १। भावं पत्थुया एगे । धुव खं १ ख २ पु२॥ २°मेव पवदंति खं १ पु १।मेव पवयंती खं २ पु २॥ ३ कुणति खं १ पु १ पु २॥ ४ तहावेदा खं १ पु १। तहावेया खं २ पु २ । “तथाविदः" वृत्तौ ॥ ५मातिल्ले पु१।मायिले पु२॥
25
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org