________________
२११]
अट्ठमे अज्झयणे तईओ उद्देसओ। माणा, अणतिवातेमाणा, अपरिग्गहमाणा, णो परिग्गहाँवंति सव्वावंति च णं लोगंसि, णिहाय दंडं पाणेहिं पावं कम्मं अकुबमाणे एस महं अगंथे वियाहिते । ओए जुइमस्स खेतण्णे उववायं चयणं च णचा ।
२१०. आहारोवचया देहा परीसहभंगुणो। पांसहेगे सविदिएहिं परिगिलायमाणेहिं । __ ओए दयं दयति जे संणिधाणसत्थस्स 'खेत्तण्णे, से भिक्खू कालण्णे बोलण्णे मातण्णे खैणयण्णे विणयण्णे समयण्णे परिग्गहं अममायमाणे कॉलेणुट्ठाई अपडिण्णे दुहतो छेत्ता "णियाति ।
२११. तं भिक्खुं सीतफासपरीवेवमाणगातं उवसंकमित्त गाहावती बूयाआउसंतो समणा ! णो खलु ते गामधम्मा उब्बाहंति ? आउसंतो गाहावती ! १० णो खलु मम गामधम्मा उब्बाहंति । "सीतफासं णो खलु अहं संचाएमि अहियासे१.हावंती सं० हे ३ । हावंती सव्वावंती हे १, २. ला० । हावंती सव्वावंती लोगंसि चणं ढ०। हावंति, से सव्वावंति च णं लोयंसि णिहाय डंडं..." इति पाठश्चण्येनुसारेण भाति । “णो परिग्गहावंति 'आदिरन्तेन सहेता' [पाणिनि० १११७१] जहा णो परिग्गहावंतो तहा पच्छाणुपुव्वीए जाव णो पाणाइवायमंतो। अणेगेसु एगादेसा वुच्चति से सव्वावंति चणं लोयंसि णिहाय डंडं। स इति] सो पुश्वभणितो. 'अणवकंखमाणो अणतिवातेमाणो जाव णो परिग्गहावंति" चू० । “सव्वावंति त्ति सर्वस्मिन्नपि लोके, चः समुच्चये, स च भिन्नक्रमः, णमिति वाक्यालङ्कारे, नो परिग्रहवन्तश्च भवन्तीति यावत् । किञ्च णिहाय इत्यादि।" शी० ॥ २. लोगस्सिं खे० जै० सं० ॥ ३. पावकम्म सं० इ० हे १, ३. ला०। ४. ओते खे० सं० । ओदे दयं दयाति खं० चू० । “ओए इत्यादि। ओजः अद्वितीयो रागद्वेषरहितः, द्युतिमान् संयमो मोक्षो वा, तस्य खेदज्ञो निपुणः" शी० ॥ ५. खेयण्णे खे० जै० विना ॥ ६. ओवायं खे० जै० सं० । उव(ओ इ०)वायं चवणं हे १, २, ३. ला० इ०। उववादं चयणं चू०॥ ७. पभंगुणा चू०। पभंगुरा हे १, २, ३. ला० इ० ख० । “परीषहप्रभजिनः" शी०॥८. पासह एगे च०॥ ९. संणिहाणस्स चू० । संणिहाणसत्थस्स चूपा०॥ १०. खेय(त खे० जै०)ण्णे खं० विना ॥ ११. बलण्णे हे १, २. चू० विना। "बालज्ञः" शीखं० २। “बलज्ञः" शी० । दृश्यतां सू० ८८॥ १२. खणण्णे खे० जै० इ० । दृश्यतां सू० ८८॥ १३. काले अणुढ़ाती इ. । "कालेनोत्थायी" शी०॥ १४. णिताति खं० जै० । णिताणि खे०॥ १५. °पडिवेयमाण° हे २, ३. ला० इ०। परीवेयमाण सं०। पडिरिवेयमाण हे १। “परिवेपमानगात्रं" शी० ॥ १६. गातं तं हे २ इ०]उवसंकमित्ता हे २, ३. खं० इ० ला० ॥ १७. खलु गा' खं० । खलु ते नास्ति खे० जै० सं० । “णो खलु ते."खलु विसेसणे" चू० । “प्रश्नयति-नो भवन्तं ग्रामधर्मा विषया उत् प्राबल्येन बाधन्ते" शी० ॥ १८. “बेति-हे माउसं अप्पं खलु मम गामधम्मा उब्बाहंति । अप्पं ति अभावे भवति थोवे य, एत्थ अभावे" चू०॥ १२. सीयफासं च णो सं० खं० हे १. ला० । सीयफासंच हंणो सहामि अहियासित्तए चू०। "शीतस्पर्शमहं न खलु शक्नोम्यधिसोढुम्" शी०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org