________________
૩; ૧૨
તે માટે બહેતર માંહેથી એ છને અંત કરીએ, ત્યારે– અનિવૃત્તિ બાદર ગુણઠાણે છાસઠને ઉદય હાય. ૯
હવે–સ્ત્રીવેદ ૧, પુરુષવેદ ૨, નપુંસકવેદ ૩, અને સંવલનવિક તે–સંજવલન ક્રોધ ૧, માન ૨, માયા ૩, એ છને ભેદ–અંત કરે, ત્યારે સૂમસપરાય ગુણઠાણે સાઠ પ્રકૃતિને ઉદય હેય. ૧૦
- ચોથા સંજવલન લોભનો અંત કરે, ત્યારે ઉપશાંતમેહ ગુણઠાણે ઓગણસાઠ પ્રકૃતિને ઉદય હાય. ૧૧,
2ષભનારાચ ૧, અને નારાગ ૨, એ બે સંઘયણ ટાળીએ. કેમકે–ઉપશમશ્રેણિ તે અગિયારમા લગેજ હોય તે પ્રથમના ત્રણે સંઘ વડે આરહાય. અને ક્ષપકશ્રણિ તે વજઝષભનારાચ સંઘયણવાળે જ કરે, તે માટે–બારમે ગુણઠાણે તે એકજ સંઘયણ હોય–૧૮–૧૯.
૧૨ મે ૧૩ મે ૧૪ મે ગુણસ્થાનકે – सगवन्न-खीण-दु-चरिमि निद-दुगंतो अ चरिमि पणवन्ना। नाणंतराय-दसण-चउ-छेओ सजोगि बायाला ॥२०॥ રિપુયા સરસ્ટા-ચિર-વ-પર-દુર -ત્તિ છટા સહદુ-વન-૩-નિમિ–તેષ-વન-ss-
સંચમાં ૨ દૂરસર–સાયા-સાયરે ૨ તાસ–ગુલો , વાર લોનિ સુમ–ડરૂકા-નસ-નયર–વેકરિરા तस-तिग-पणिदि-मणुआ-ऽऽउ गइ-जिणुच्चति चरिम
-સમાં તો ફળો તો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
