________________
શ્રી તત્ત્વાર્થાધિગમ સુત્ર
તે જ પ્રમાણે એક અશક્ત-નખળે માણસ પુષ્ટિ લાવવા ચ્યવનપ્રાશાલેહકેશરીયા દૂધ આદિ વાપરીને સુખ મેળવે છે. જ્યારે એક માણસ અત્યંત નીરાગી હોવાથી કુદરતી જ ભૃષ્ટ-પુષ્ટ છે, તેથી ચાલુ ખેારાક વાપરે છે. આ એમાં કાણુ સુખી? અહીં નખળા માણસને નવુ સુખ મળે. છે કે દુઃખ દૂર થાય છે? અહી નબળાઈનું ઉપાધિજન્ય દુઃખ દૂર થાય છે. એમાં કયા વિદ્વાન ના કહી શકે? એ જ પ્રમાણે વૈષયિક સુખના શમ્દાદિ સાધનાથી વિષચેપભાગની ઉત્સુક્તા રૂપ ઉપાધિથી થતુ અતિ રૂપ દુઃખ દૂર થાય છે, તેથી તેમાં સુખના ઉપચાર કરવામાં આવે છે. આથી શબ્દાદિથી ઉત્પન્ન થતું સુખ એ ઔપચારિક સુખ છે, વાસ્તવિક તા એ દુઃખ રૂપ જ છે. આથી જ પૂજ્ય મહેપાધ્યાય શ્રી યશેાવિજયજી મહારાજ અધ્યાત્મસાર ગ્રંથમાં કહે છે કે
૧૦
सर्व पुण्यफलं दुखं कर्मोदयकृतत्वतः । तत्र दुःखप्रतीकारे विमूढानां सुखत्वध: ॥ ધ્રુવલય ( આત્મ૰ Àાક-૬૩ )
સુખથી પ્રાપ્ત થતું સવ પ્રકારનું સુખ કમેય જનિત હાવાથી પરમાથી દુઃખ જ છે. તે સુખ દુઃખના પ્રતીકાર રૂપ હોવા છતાં મૂઢ જીવે તેને સુખરૂપ માને છે.
પુણ્યથી પ્રાપ્ત થતું સુખ એ પરમાથી દુઃખરૂપ કેમ છે એ વિશે પૂજ્ય મહેાપાધ્યાય શ્રી યશેાવિજયજી મહારાજ શુ કહે છે તે જોઈ એ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
