Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 67

જે દિગંબર ફિરકાઓમાં નગ્નત્વને આત્યંતિક આગ્રહ રાખનારી તેરાપંથીય ભાવના પ્રધાન દેખાય છે, તે પાલ્લાં ૨૦૦-૩૦૦ વર્ષોનું પરિણામ છે. આજકાલની જ એ ભાવનાના આધારથી પુરાણકાળના દિગંબરીય ગણાતા બધા સાહિત્યનો ખુલાસો થો કદી સંભવિત નથી, દેશવૈકાલિક આદિ ગ્રંથ શ્વેતાંબરપર પરામાં એટલી બધી પ્રતિષ્ઠા પામ્યા છે, તેમને ત્યાગ દિગંબર પરંપરામાં સ્વાભાવિક રીતે જ સિદ્ધ થઈ ગયો. સંભવ છે કે, જે મૂલાચાર વગેરે ગ્રંથને પણ શ્વેતાંબર પરંપરા પૂરેપૂરા અપનાવી લેત, તે દિગંબરપરંપરામાં તે ગ્રંથો ભાગ્યે જ પોતાનું આવું સ્થાન કાયમ રાખી શક્ત.
પ્રશસ્તિમાં ઉમાસ્વાતિની જાતિ વિષે કાંઈ કથન નથી, છતાં માતાનું નેત્રસૂચક “વાસી” નામ એમાં છે અને
કભીષણ” એ પણ ગોત્રસૂચક વિશેષણ જાતિ અને છે. આ ગોત્રનો નિર્દેશ ઉમાસ્વાતિ ગન્મસ્થાન બ્રાહ્મણ જાતિના હોવાનું સૂચન કરે છે
એમ કહેવું, એ ગેત્રપરંપરાને ચીવટથી વળગી રહેનાર બ્રાહ્મણ જાતિના વંશાનુક્રમના અભ્યાસીને ભાગ્યે જ ખોટું દેખાશે. વાચક ઉમાસ્વાતિના જન્મસ્થાન તરીકે પ્રશસ્તિ “ન્યાધિકા” ગામને નિર્દેશ છે; આ ન્યાધિકા સ્થાન કયાં આવ્યું, તેનો ઇતિહાસ શું છે, અને અત્યારે તેની શી સ્થિતિ છે, એ બધું અંધારામાં છે; એની શેધ કરવી એ એક રસને વિષય છે. તત્ત્વાર્થસૂત્રની રચનાના સ્થાન તરીકે પ્રશસ્તિમાં “કુસુમપુર ને નિર્દેશ છે. કુસુમપુર એ જ અત્યારનું બિહારમાં આવેલું પટણા. પ્રશસ્તિમાં કહેવામાં

Translation AI Generated

The emphasis on nakedness in the Digambara sect, which expresses extreme insistence on this principle, is a result of 200-300 years. It is unlikely that all the literature considered to be ancient Digambara, which today is based on this sentiment, could ever be clarified. The ancient texts related to the country and local traditions have gained so much prestige in the Shvetambara tradition that they have naturally been accepted in the Digambara tradition. It is possible that texts such as "Mulachar" and others were entirely embraced by the Shvetambara tradition, while such texts would hardly maintain their position in the Digambara tradition.

The eulogy does not mention the lineage of Umaswati; however, the name "Vasi," which indicates a maternal connection, is included, and "Kabhiṣaṇa" is also a term suggesting a particular lineage. This lineage indicates that Umaswati belonged to the Brahmin family of the "Ganasthana." To say this would hardly seem incorrect from the perspective of a scholar focused on the genealogical tradition related to the Brahmin lineage. The reader is directed to the place "Nyadhika" as Umaswati's birthplace in the eulogy; the location of Nyadhika, its history, and its current status are all shrouded in mystery, making uncovering it a fascinating subject. The eulogy mentions "Kusumapura" as the location for the composition of Tattvarthasutra. Kusumapura is indeed the current Patna located in Bihar.