Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 49

ભાય બંનેના કર્તા તરીકે પોતાને જણાવનારી પિતાની પ્રશસ્તિ લખી છે. આ ઉપરાંત નીચેની બે દલીલે આપણને સૂત્રકાર અને ભાષ્યકારનું એક માનવા પ્રેરે છે:
૧. શરૂઆતની કારિકાઓમાં અને કેટલેક સ્થળે ભાષ્યમાં “કહીશું' એવા અર્થ માં “વફા” “વચાર:' વગેરે પ્રથમ પુરુષને નિર્દેશ છે અને એ નિર્દેશમાં કરેલી પ્રતિજ્ઞા પ્રમાણે પાછું સૂત્રમાં જ કહેવામાં આવ્યું છે, તેથી સૂત્ર અને ભાષ્ય બંનેને એકની કૃતિ માનવા વિશે સંદેહ રહેતું નથી.
૨. પહેલેથી ઠેઠ સુધીનું ભાષ્ય જોઈ જતાં એક વાત મન પર હસે છે અને તે એ કે, કોઈ પણ સ્થળે સૂત્રને અર્થ કરવામાં શબ્દની ખેંચતાણ થયેલી નથી, ક્યાયે સૂત્રને અર્થ કરવામાં સંદિગ્ધપણું અગર તો વિકલ્પ કરવામાં નથી આવ્યા; તેમજ સૂત્રની બીજી કોઈ વ્યાખ્યા મનમાં સામે રાખીને સૂત્રને અર્થ કરવામાં નથી આવ્યો, અને ક્યાંયે પણ સૂત્રને પાઠભેદ અવલંબવામાં નથી આવ્યું.
આ વસ્તુ સૂત્ર અને ભાષ્ય એકકતૃક હોવાની ચિરકાલીન માન્યતાને સાચી ઠરાવે છે. જ્યાં મૂળ અને ટીકાના કર્તા १. "तत्त्वार्थाधिगमाख्यं बह्वर्थे संग्रह लघुग्रन्थम् ।
वक्ष्यामि शिष्यहितमिममहद्वचनैकदेशस्य । २२ ॥ "नर्ते च मोक्षमार्गाद्ब्रतोपदेशोऽस्ति ज गति कृत्स्नेऽस्मिन् ।
“તમારામેતિ મોક્ષના પ્રવક્યામ” રૂ . ૨. ગુજન સૃક્ષો વાઃા –-૫, ૩૭નું ભાષ્ય, આગળનું સૂત્ર ૫. ૪૦
અનાદિરારમાંજ સં પરસ્તાક્યા: ' --૫, ૨૨નું ભાષ્ય, આગળનું સૂત્ર ૫, ૪૨.

Translation AI Generated

The father, who identifies himself as the author of both, has written praises for both brothers. Furthermore, the following two arguments inspire us to consider the sutrakara and bhashyakara as one:
1. In the initial articles and in several places in the commentary, the terms "kahiśu" in the sense of "vafa" and "vichara" indicate the first person, and according to the commitment made in that indication, it has been reiterated in the sutra; therefore, there is no doubt about considering both the sutra and commentary as a singular creation.
2. When reviewing the commentary up to that point, one thing brings a smile to the mind, which is that at no place has there been any struggle in interpreting the sutra; there has been no ambiguity in interpreting the sutra if there were options; moreover, no alternative interpretation of the sutra has been presented, and at no point has the sutra been subjected to any textual variation.
This situation validates the longstanding belief that the sutra and commentary are unified. Where the author of the original and the commentary states: "तत्त्वार्थाधिगमाख्यं बह्वर्थे संग्रह लघुग्रन्थम्। वक्ष्यामि शिष्यहितमिममहद्वचनैकदेशस्य। २२ ॥" (I will explain this concise text on the subject matter for the benefit of the disciple), it corresponds to a passage in the treatment of the path to liberation.