Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 483

૨૮૬
તરવાથસૂત્ર સ્થાન મેળવી લીધું હોય, અને તે સ્થાનને ઉપયોગ કરવાને પ્રસંગ આવે, તે તે સાધર્મિક પાસેથી જ તે સ્થાન માગી લેવું, તે “સાધર્મિક પાસેથી અવગ્રહયાચન. વિધિપૂર્વક અન્નપાનાદિ મેળવ્યા પછી ગુરુને બતાવી તેમની અનુજ્ઞા મેળવીને જ તેને ઉપયોગ કરે, તે “અનુજ્ઞાપિત પાનભોજન.”
૪. બ્રહ્મચારી પુરુષ કે સ્ત્રીએ પિતાની વિજાતીય વ્યક્તિ દ્વારા લેવાયેલ શયન કે આસનનો ત્યાગ કરે, તે “સ્ત્રીપશુપંડકસેવિતશયનાસનવર્જન.” બ્રહ્મચારીએ કામવર્ધક વાતે ન કરવી, તે “રાગસંયુક્ત સ્ત્રીકથાવર્જન.” બ્રહ્મચારીએ પિતાનાથી વિજાતીય વ્યક્તિનાં કામોદ્દીપક અંગે ન જેવાં, તે “મને હરેન્દ્રિયાલોકવર્જન”. બ્રહ્મચર્ય સ્વીકાર્યા પહેલાં જે ભોગે ભોગવ્યા હોય તેમનું સ્મરણ ન કરવું, તે પ્રથમના રતિવિલાસના સ્મરણનું વજન.' કામોદ્દીપક રસવાળાં ખાણીપીણાં ત્યજવાં, તે “પ્રણીતરસભોજન વર્જન.' ,
૫. રાગ પેદા કરે તેવાં સ્પર્શ, રસ, ગંધ, રૂપ અને શબ્દમાં ન લલચાવું, અને દ્વેષ કરે એવામાં ગુસ્સે ન થવું, તે અનુક્રમે, “મનોજ્ઞામને જ્ઞસ્પર્શ સમભાવ', “મનેઝામનેણરસસમભાવ' આદિ પાંચ ભાવનાઓ છે.
જૈન ધર્મ ત્યાગલક્ષી હેવાને કારણે જૈન સંઘમાં મહાવ્રતધારી સાધુનું સ્થાન પહેલું છે. તેથી મહાવ્રતને ઉદ્દેશીને જ સાધુધર્મ પ્રમાણે અહીં ભાવનાઓ વર્ણવવામાં આવી છે; છતાં વ્રતધારી પિતાની ભૂમિકા પ્રમાણે સંકોચ, વિસ્તાર કરી શકે એવી તે છે; તેથી દેશકાળની પરિસ્થિતિ અને આંતરિક ગ્યતા ધ્યાનમાં રાખી માત્ર વ્રતની

Translation AI Generated

286. If the place of the Tarvathasutra has been acquired, and there arises an occasion to use that place, one should request it only from the Sadadharmika. After having obtained food and drink properly, one should show it to the Guru and use it only after receiving permission; this is known as "Anujñāpita Pānabhojana."

4. If a Brahmachari man or woman abandons a bed or seat used by an outsider, it is termed "Strīpaśupandakasévitaśayanāsanavarjan." A Brahmachari should not engage in matters that enhance lust; this is termed "Rāgasamyuktastrīkathāvarjan." A Brahmachari should not address the stimulating characteristics of an outsider with regard to lustful subjects, which is referred to as "Mane Henderaṇiyālokavarjan." One should not remember the pleasures experienced before accepting Brahmacharya; this is the measure of recalling the pleasures of the first stage of indulgence. One should abandon food and drink containing stimulating flavors; this is known as "Praṇītarasabhojanavarjan."

5. One should not be attached to touch, taste, smell, form, and sound that induce attachment, and should not become angry in situations of aversion. These are respectively known as "Manojñāman ejñaspṛha," "Mane jāman eṇarasasamabhava," and other five sentiments. Due to the ascetic's focus on leaving behind worldly attachments, the position of a Mahavrati monk in the Jain community is paramount. Therefore, these sentiments are described here according to the way of the Sadhu in view of the Mahavrata; nonetheless, they can be adapted according to the positioning of the vow-holding father. Hence, taking into account the circumstances of time and place and internal understanding, only the aspects of the vow are discussed.