Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 340

અધ્યાય ૩ સત્ર ૧-૬
૧૪૩
રૂપથી અસ ંખ્યાત યોજન પ્રમાણ હવા છતાં પણ પરસ્પર તુલ્ય નથી; અર્થાત્ પ્રથમ ભૂમિની નીચેના ધન્વાવલય તથા તનુવાતવલયની અસંખ્યાત યાજન પ્રમાણુ જાડાઈથી બીજી ભૂમિની નીચેના ઘનવાતવલય તથા તનુવાતવલયની જાડાઈ વિશેષ છે. એ જ ક્રમથી ઉત્તરઉત્તર છઠ્ઠી ભૂમિના ધનવાત, તનુવાત વલયથી સાતમી ભૂમિના ધનવાત, તનુવાત વલયની જાડાઈ વિશેષ વિશેષ છે, એ રીતે આકાશનું પણ સમજવું.
પહેલી ભૂમિ રત્નપ્રધાન હેાવાથી રત્નપ્રભા કહેવાય છે. એ રીતે શર્કરા એટલે ફ્રે કાંકરાની બહુલતાની લીધે ખીજી શરાપ્રભા, વાલુકા એટલે કે રેતીની મુખ્યતાને લીધે ત્રીજી વાલુકાપ્રભા, પક એટલે કે ફાદવની અધિકતાથી ચેાથી પદ્મપ્રભા, ધૂમ એટલે કે ધુમાડાની અધિકતાથી પાંચમી ધૂમપ્રભા, તમ: એટલે કે મધારાની વિશેષતાથી છઠ્ઠી તમઃપ્રભા અને મહાતમઃ એટલે ધન અધકારની પ્રસુરતાથી સાતમી ભૂમિ મહાતમ પ્રભા કહેવાય છે, એ સાતેનાં નામ ક્રમપૂર્વક ધર્મા, વ’શા, શૈલા, અંજના, રિા, માધવ્યા અને માધવી છે.
રત્નપ્રભા ભૂમિના ત્રણ કાંડ – ભાગ છે. પહેલા ખરકાંડ રત્નપ્રચુર છે; જે સૌથી ઉપર છે, તેની જાડાઈ ૧૬ હજાર યોજન પ્રમાણ છે. એની નીચેને ખીજો કાંડ પકબહુલ કાદવથી ભરેલા છે; જેની જાડાઈ ૮૪ હજાર ચેાજન છે. એની નીચેના ત્રીજો ભાગ જલબહુલ – પાણીથી ભરેલા છે; જેની જાડાઈ ૮૦ હજાર યોજન છે. ત્રણે કાંડાની જાડાઈ મ સરવાળા કરીએ તેા એક લાખ એંશી હજાર યેાજન થાય છે. આ પહેલી ભૂમિની જાડાઈ થઈ. ખીથી લઈ સાતમી ભૂમિ સુધીમાં આવે વિભાગ નથી, કેમ કે એમાં શર્કરા વાલુકા

Translation AI Generated

Chapter 3, Section 1-6
Despite being countless in number, their dimensions are not equivalent; that is, the thickness of the countless layers of earth beneath the first ground, including the layers of metal and the layer of body, is greater than that of the solid layers and the thin layers beneath the second ground. In the same manner, the layers beneath the sixth ground progressively have greater thickness compared to the layers of the seventh ground. Thus, understanding the sky is similar.
The first ground is termed Ratnaprabhā due to its jewel-like qualities. Similarly, the second ground is referred to as Khejaraprabhā due to the abundance of gravel; the third as Bālūkaprabhā due to the predominance of sand; the fourth as Padmaprabhā due to the prevalence of clay; the fifth as Dhūmaprabhā due to the excess of smoke; the sixth as Tamoprabhā due to the predominance of darkness; and the seventh ground is called Mahātamoprabhā due to the abundance of wealth, following the sequential names Dharmā, Vaśā, Śailā, Anjanā, Rāh, Mādhavyā, and Mādhavī.
The Ratnaprabhā ground consists of three parts. The first section, the Kharakāṇḍa, is rich in jewels; it is the uppermost layer with a thickness of 16,000 yojanas. Below it is the Khejo Kāṇḍa, filled with abundant clay, having a thickness of 84,000 yojanas. Below that, the third part is the Jalbahul, filled with water, which is 80,000 yojanas thick. The total thickness of these three parts sums to one lakh eighty thousand yojanas, which constitutes the thickness of the first ground. There is no division from the first to the seventh ground, as it consists of gravel and sand.