Tattvartha sutra

SR No.: 001074
Original Sutra Author: Umaswati, Umaswami
Author: Sukhlal Sanghavi
Publisher: Jain Sahitya Prakashan Mandir
Publication Year: 1977
Total Pages: 667
Language: Gujarati, Sanskrit
Classification: Book_Gujarati, Tattvartha Sutra, Philosophy, J000, J001, Tattvartha Sutra, & Tattvarth
File Size: 23 MB

Page 14

१३
તેની પાછળ દૃષ્ટિ પણ ટૂંકાઈ. છતાં મેં આ મધ્યમમાગી વિવેચનપદ્ધતિમાં મુખ્યપણે નીચેની બાબતે ધ્યાનમાં રાખી છે :
૧. કાઈ પણ એક જ ગ્રંથને અનુવાદ કે સાર ન લખતાં તેમજ કોઈ એક જ ફિરકાના મંતવ્યનું અનુસરણ ન કરતાં જે કાંઈ આજ સુધી જૈન તત્ત્વજ્ઞાનને અંગે વાંચવાવિચારવામાં આવ્યું છે, તેના તટસ્થ ભાવે ઉપયાગ કરી વિવેચન લખવુ. ૨. મહાવિદ્યાલય કે કોલેજના વિદ્યાર્થીઓની જિજ્ઞાસાને અનુકૂળ આવે તેમ જ જૂની ઢબથી ભણતા વિદ્યાર્થીઓને પણ માફક આવે એ રીતે સાંપ્રદાયિક પરિભાષા કાયમ રાખ્યા છતાં તેને સરલ કરી પૃથક્કરણ કરવું. ૩. જ્યાં ઠીક લાગે અને જેટલું ઠીક લાગે તેટલા જ પ્રમાણમાં સંવાદ રૂપે અને બાકીના ભાગમાં સંવાદ સિવાય જ સીધી રીતે ચર્ચા કરવી, ૪. વિવેચનમાં સૂત્રપાઠ એક જ રાખવા અને તે પણ ભાષ્યસ્વીકૃત. અને જ્યાં જ્યાં મહત્ત્વના અર્થોભેદ હોય ત્યાં એ જુદુ પડતુ' સૂત્ર ટાંકી એનેા અર્થ નીચે ટિપ્પણીમાં આપવા. અષ્ટિએ બંધ બેસે તેવાં એક કે અનેક સÀાને સાથે લઈ ને તેમના અથ લખવા અને સાથે જ વિવેચન કરવું, તેમ કરતાં વિષય લાંખા હોય તે તેના પેટા ભાગ પાડી મથાળાં દ્વારા વક્તવ્યનું પૃથક્કરણ કરવું. પ, બહુ પ્રસિદ્ધ હૈાય ત્યાં જ અને બહુ ગૂ'ચવાડો ઊભો ન થાય તેવી જ રીતે જૈન પરિભાષાની જૈનેતર પરિભાષા સાથે સરખામણી કરવી. ૬. કાઈ પણ એક બાબત પરત્વે કેવલ શ્વેતાંબરનાં કે વલ દિગંબરનાં કે બન્નેનાં મળી અનેક મંતવ્ય હાય ત્યાં કેટલું અને કયુ લેવુ' અને કયુ છેાડવુ' એને નિણૅય સૂત્રકારના આશ્ચયના નજીકપણા અને વિવેચનના

Translation AI Generated

13
After that, the vision also narrowed. However, I have primarily focused on the following aspects in this medium-level analytical methodology:
1. Without writing a translation or summary of any single text or following the viewpoint of any one particular sect, I have utilized the neutral perspective of whatever has been read and contemplated regarding Jain philosophy up to now in writing the analysis.
2. While maintaining a conventional definition suitable for the curiosity of college or university students and also for students learning in the traditional manner, it is necessary to simplify and differentiate that definition.
3. As far as appropriate, to discuss directly both as dialogue in sections and non-dialogue in the remaining part.
4. To keep the sutra text consistent in the analysis and that also accepted in the commentary. Wherever there are significant differences in meaning, to cite that distinct sutra and provide its interpretation in a footnote.
5. To conduct the analysis by taking one or several points that resonate well, structuring the presentation through subheadings so that if the subject is lengthy, the lesser vital parts can be given lesser emphasis.
6. Comparing the Jain definitions with non-Jain definitions only where it is widely accepted, ensuring that no major confusion arises in that context.
7. Regarding any one matter, when there are multiple interpretations, whether from the Shvetambara or Digambara or both, to determine how much to include and how much to exclude based on the closeness to the analytical sutras and discussions.