________________
१५०
។
90
१५
२०
२५
अत्र सीताया रावणं प्रति रत्यभावाद्रसाभासः ।
यथा वा-
काव्यानुशासनम् [ ८२) अ. २ सू. ५६
स्तुमः कं वामाक्षि क्षणमपि विना यन्न रमसे विलेभे कः प्राणान्रणमखमुखे यं मृगयते । सुलग्ने को जातः शशिमुखि यमालिङ्गसि बलात् तपः श्रीः कस्यैषा मदननगरि ध्यायसि तु यम् ॥१६८॥ [
1
अत्रानेककामुकविषयमभिलाषस्तस्याः स्तुम इत्याद्यनुगतं बहु
व्यापारोपादानं व्यनक्ति ।
भावाभासो यथा
Jain Education International
निर्माल्यं नयनश्रियः कुवलयं वक्त्रस्य दासः शशी कान्तिः प्रावरणं तनोर्मधुमुचो यस्याव वाचः किल । विंशत्या रचिताञ्जलिः करतलैस्त्वां याचते रावण
स्तां द्रष्टुं जनकात्मजां हृदय हे नेत्राणि मित्रीकुरु ॥ १६९॥
[
1
अत्रौत्सुक्यम् ॥
काव्यस्य लक्षणमुक्त्वा भेदानाह
1
काव्यम् । यथा
८२) व्यायस्य प्राधान्ये काव्यमुत्तमम् ||५६ ॥
वाच्यादर्थाद् व्यङ्गयस्य वस्त्वलङ्काररसादिरूपस्य प्राधान्य उत्तमं
-
1. I. काव्यमुत्तमम्
वल्मीकः किमुतोद्धृतो गिरिरियत्कस्य स्पृशेदाशये
त्रैलोक्यं तपसा जितं यदि मदो दोष्णां किमेतावता । सर्व साध्वथ वा रुणत्सि विरहक्षामस्य रामस्य चेत् त्वद्दन्ताङ्कितवालिकक्षरुधिरक्लिन्नाप्रखं शरम् ॥ १७० ॥
[
For Private & Personal Use Only
]
www.jainelibrary.org
