________________
પઘપરાગ
વૈશિકાયન ગમે તેવો તેય ઉગ્ર તાપસ હતે; પણ, તપસ્યા કરવા છતાં, એને ગુસ્સો દૂર નહોતે થે.
એણે તો પિતાના તપના પ્રભાવથી ગશાલકને ભસ્મ કરવા તે લેહ્યા છોડી—જાણે કામદેવને ભસ્મ કરવા મહાદેવનું ત્રીજુ ભેચન ઊઘડ્યું.
મામલે જીવસટોસટનો બની ગયો ઃ ગોશાલક ભસ્મ થયે કે થશે!
પણ કરુણાસાગર, વિશ્વવત્સલ ભગવાનથી આવી હત્યા કેમ જોઈ જાય? એમણે તરત જ સામે શીતલેશ્યાને પ્રગ કરીને શાલકને બચાવી લીધે.
પિતાને ડંખ દેનાર ચંડકૌશિક નાગને અને અપાર કષ્ટ આપનાર શૂલપાણિ યક્ષને ઉદ્ધાર કરનાર પ્રભુ ગોશાલકને બચાવ્યા વગર કેમ રહી શકે ?
વિશ્વવત્સલ !
નહીં રસ, નહીં કસ, માત્ર દેહને દાપુ ! ભગવાનને અણગાર બન્યાને દશ વર્ષ વીતી ગયાં હતાં. અને શ્રાવસ્તીમાં ચોમાસું કરીને પ્રભુ સાનુયષ્ટિક ગામે આવ્યા હતા. ત્યાં એમણે ભદ્રા નામની પ્રતિમાનું ઉગ્ર તપ આદર્યું. દિવસ આખે ભગવાને પૂર્વ દિશામાં મોં રાખી, કેઈ એક પદાર્થ ઉપર દૃષ્ટિ સ્થિર કરીને, આખો દિવસ વિતાવ્યું. રાત્રે દક્ષિણ દિશામાં એમ કર્યું. બીજે દિવસે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
