________________
૧૫૨
પદ્મપંરાગ
એના અંતરમાં આજે લાગણી અને ભાવનાનું પૂર ઊમટ્યું હતુ. એને થયું : આ ઇંદ્રમાળા આજે હું મેળવી શકું તે ? પણ હું તે! સાવ ગરીબ ! મેટામેટાની વચ્ચે મારી તે વાત પણ કાણુ સાંભળે ? આ તેા દરિદ્રના મહાદાની થવાના કે પાંગળાના પર્વત પર ચઢવાના મનેાથ ! એ સફળ કેવી રીતે થાય ?
ગિરિરાજ શત્રુજયની છાયામાં એક નાનું સરખું ગામડુ, ટિમાણુક (ટિમાણુ) એનુ નામ. ત્યાંના રહેવાસી આ શ્રાવક. નાતે શ્રીમાળી અને ટીલેા એનુ નામ. મહુ ભેળા, ધર્મપરાયણ અને ન્યાય-નીતિના પાળનારે.
પણ ગરીબ એવે કે જાણે સુદામાને અવતાર ! કચારેક સવારે ખાવા પામે તે સાંજે અન્નના વાંધા. કુટુંબ આખુ ગરીબીમાં દિવસે વિતાવે. એ ઘીના વેપાર કરે અને જે એ પૈસા મળે એનાથી પેાતાના અને કુટુંબને ગુજારા ચલાવે. પણ એ ન કોઈ દિવસ પ્રભુને ભૂલે કે ન કદી પેાતાની બેહાલી માટે પેાતાના ઇષ્ટદેવને દોષ દે ! અને પ્રામાણિકતા તા એના રામ રામમાં વહે.
એ આજે પેાતાને ગામથી ઘી વેચવા અહીં આવી ચડેલા. સંઘ આવ્યાના ખબર સાંભળી એ ગિરિરાજ ઉપર ગયેા. એણે ભાવથી પ્રભુનાં દર્શન માં અને રગમ ડપમાં આવીને ઊભા રહ્યો.
માનવી ગરીખ હોય કે તવંગર, પણ એનું મન એવાં કોઈ બંધને સ્વીકારતું નથી. એ તેા ન માલૂમ કેવા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org