________________
૧૦.
પ્રાયશ્ચિત્ત અને ક્યારે શાંત થશે?
પિતા પાસેથી વિદાય થયા પછી ક્ષેમરાજે પિતાના બે ભાઈઓને આશ્વાસન આપતાં કહ્યું : “આમાં ચિંતા કરવાની કંઈ જરૂર નથી. આ તે જરા તાજે ઘા છે, એટલે
ડે વખત તમતમે પણ ખરે. પણ થોડા દિવસ થશે. એટલે બાપુ આ વાત ભૂલી જશે, બધું પિતાની મેળે ઠેકાણે પડી જશે અને ઘીના ઠામમાં ઘી ભરાઈ રહેશે! “દુઃખનું એસડ દા'ડા એમ જે કહેવાય છે એ કંઈ બેટું થોડું છે?”
પરિચારકે આવીને ચગરાજજીને વિચારનિદ્રામાંથી જગાડ્યા ત્યારે એમનાથી એટલું બોલી જવાયું : “ભાઈ, મારા દીકરા આજે માલ-મિલક્ત લૂંટી નથી લાવ્યા, પણ મારા માટે મે તને નોતરી લાવ્યા છે ! આવા પુત્ર કરતાં વધારે હણ કપૂત તે વળી કેવા હોય! ન માલુમ, ભગવાને શું ધાર્યું છે?”
પરિચારિક બિચારો જાણે એશિયાળ બનીને સાંભળી રહ્યો; કંઈ કહેવાને એની જીભ જ ન ઊપડી.
અને જેગરાજજી પાછા મૌન બની ગયા. એમનું મન જાણે ઊંડે ઊંડે આત્મામાં ઊતરી ગયું.
ગરાજજીના મનમાં હવે જરાય નિરાંત ન હતી. એમને પિતાનું જીવતર એળે ગયું લાગતું હતું, પિતાના ધળામાં ધૂળ પડી લાગતી હતી અને જીવવું પણ અકારુ થઈ ગયું હતું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
