________________
૧૦૪
પપરામ અને ચાવડાઓના રાજ્યને રામરાજ્યની નામના મેળવી આપવી હતી. | અમલદારોને પણ આ માટે એણે એ સખત હુકમ કર્યો હતો કે બધા પ્રજાની સાથે હેતથી વતે અને કોઈની જરા પણ રંજાડ ન કરે.
એવી જ રીતે એણે પોતાના કુટુંબીઓને અને ત્રણે દીકરાઓને પણ ખૂબ તાકીદ કરેલી કે કેઈની પાસેથી અણકહની એક પાઈ પણ ન લેવી, કે કેઈને જરા પણ હેરાનગતિ ન કરવી, એટલું જ નહીં, બને તેટલું સૌનું ભલું કરવા હમેશાં પ્રયત્ન કરે.
એટલે એ તો હમેશાં એ વાતની જ ચિંતા કર્યા કરતે કે ચાવડાઓના રાજ્યનું લેકમાં જરાય ઘસાતું બોલાય એવું કામ કેઈથીયે ન થઈ જાય.
એ તે રાત-દિવસ ભગવાનને એક જ પ્રાર્થના કર્યા કરતે કે ભગવાન, અમારા કુળ ઉપરથી ચેરપણાનું આ કલંક દૂર કરો !
એક દિવસ મેગરાજને મોટો દીક ક્ષેમરાજ પિતાની પાસે આવ્યું. એની સાથે એના બે નાના ભાઈઓ હતા.
ક્ષેમરાજે પિતાને કહ્યું: “બાપુ, કેઈક પરદેશી રાજાના વહાણ દરિયાના તેફાનમાં સપડાઈ ગયાં છે અને સોમનાથ પાટણના દરિયામાં નાંગર્યા છે. સોમનાથને દરિયે તે આપણા રાજ્યની સરહદ ગણાય; આપણી રજા વગર એમાં કઈ ન આવી શકે અને આવે તે એને શિક્ષા કરવાને આપણે અધિકાર.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
