________________
૧૨૩ આપ-આપણા રૂપની મુખ્યતા લેઇ. અનુવૃત્તિ સંબંધ માત્ર અનુસરીનઈ રવભાવ છઈ, તે જ ગુણ કરી દાખ્યા-દેખાડયા,
તે માટિ-ગુણવિભાગ કહીનઈ, સ્વભાવવિભાગ કહિઈ છઈતિહાં–પ્રથમ-અસ્તિસ્વભાવ તે-નિજરૂપ-રવ-દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાલભાવઃ રવપઈ ભાવરૂપતા દેખો. જિમ–પર અભાવઈ નારિતત્વરવભાવ અનુભવિઈ છ, તિમ-નિજભાવઈ અરિતત્વરભાવ પણિ અનુભવિ છ, તે માટિ–અરિતરવભાવ લેખ છઈ. ૧૮૬.
નહિં તે-સકલશુન્યતા હવઈ,
નાસ્તિભાવ પરભાવઈ છે. પરભાઈ પણિ સત્તા કહતાં,
એક રૂપ સવિ પાવઈ છે, સત્તા જેમ અસત્તા ન કુરઇ,
વ્યંજક અમિલન વશથી જી. છતો શરાવગંધ નવિ ભાસઈ,
જિમ વિણું નીર ફરસથી છ. ૧૮૭. જે–અરિતસ્વભાવ ન માંનિઈ, તે–પરભાવાપેક્ષાઈ જિમનાસ્તિતા,તિમ-સ્વભાવાપેક્ષાઈ. પણિ નાસ્તિતા થતાં, સકલશન્યતા થાઈ. તે માટિ–સ્વદ્રવ્યાઘપેક્ષાઈ અરિતરવભાવ સર્વથા માન. ૧.
પાઠાત્ર ૧. ભાવરૂપ રૂપતા-પાલિ. ભાવરૂપ છે. ભાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
