________________
प्रथमं परिशिष्टम्- टिप्पनानि ।
जयदेवकथानकम् । इहेव भारहे वासे साकेयं नाम नयरं । तत्थ जउ नाम राया । सो य तच्चण्णियभत्तो, तेसिं समए विणिच्छियट्ठो भिक्खुमयमेव अट्ठो सेसो अणट्ठो त्ति भावियमई न साहुणो बहु मन्नइ, पच्चुलं उवहसइ- 'सियवायमुव्वहंति साहुणो । तम्मि य लोगववहारो वि न सिज्झइ । माया वि अमाया, पिया वि अपिया, धम्मो वि अधम्मो, मोक्खो वि अमोक्खो, जीवो वि अजीवो । ता कहमेयं घडइ । एत्तो च्चिय कहमरिहंतो सव्वण्णू, एवं पण्णवेई'- अत्थआणिआगओ एवं बहुहा उवहसइ। तत्थ य जयस्स रन्नो मंती समाणोवासगो सुबंधू नाम । तेण नियपक्खउवहसणमसहंतेण दूमिज्जमाणमाणसेण तत्थागयसुचंदसूरीण सिट्ठो वइयरो- ‘एवं एवं च राया उल्लवई' । भणियं सूरिणा- ‘वच्छ ! वाडियाए जे तड्डुति ते घरे घरे संति । जायखंधसुवितिक्खसिंगवसहपुरओ दुक्खं तड्डिज्जइ । ता न किंचि वि एएण' । पच्छन्नचरेण निवेइयं रन्नो । तेण वि भणियं जयगुत्तो भिक्खू सेयंवराणं पत्तं देहि। तेण वि दिन्नं, सीहदुवारे ओलइयं । सुचंदसूरिणा गहियं भिन्नं च । गओ रायकुले वाहाराविओ जयगुत्तो सुचंदसूरिणा । वक्खाणियं पत्तं । एसो एत्थ पत्तत्थो पइण्णा य । किं तुजमलजणणीसरिच्छा पासणिया सव्वनयसमग्गा य । सच्चपइण्णा निउणा तारिति नरीसरं नियमा ॥ जाइ-कुलपक्खवाया लोभेण व अन्नहा वइत्ता णं । पच्चंति कुंभिपागे वाससहस्साई नरएसु ॥ दंडधरो अण्णाणा लोभेण व पक्खवायदोसेण । वितहं परूवयंतो नरए कुंभीसु पच्चेज्जा ।। इय नाऊणं सव्वे पेच्छह सम्मं जहट्ठियं वायं । तारेह जं कुलाई सत्तमहादुक्खनरयाओ ।
अण्णं च, का जय-पराजयववत्था ?वग्गक्खराइचागा णाणाछंदेहिं पुव्वपक्खो णे । अहवा गेण्हह तुब्भे अणुवायं तो करिस्सामो ॥ न हि न हि पमेयमेत्ते अक्खरसव्वाणुपायरूवेणं । वायं छंदनिबद्धं वग्गक्खरचागरूवेण ॥ काऊण य अणुवायं उत्तरपक्खं तहा करेस्सामो । एगत्थ वि अवराहे सव्वत्थ जिया न संदेहो।
तओ खणिगवायं अहिगिच्च भणिउमाढत्तो जयगुत्तो । अणुवइऊण दूसियं सूरिणा । निरुत्तरीकओ भिक्खू । तहा वि जयवत्तं न देइ राया- अज्ज वि वायं करेह त्ति भणइ । उढेह ताव । समुट्ठिया तत्तो सव्वे भिक्खुणो भणंति लोयपुरओ- ‘अम्हेहिं जियं' । विजिया मह गुरुणो त्ति राया पओसमावण्णो साहूणं छिद्दाणि मग्गइ । नायं सूरिणा । तच्चण्णिया रायाणं भणंति- 'निव्विसए करेसु सेयंबरे' । राया भणइ- ‘अवसरे करिस्सामि । बहू लोगो एएसिं भत्तो । ता मा पयइविरागो होउ' । सूरीहिं खवरिसी भणिओ- 'देवयं सुपराहि' । ठिओ सो काउस्सग्गेण । समागया देवया भणइ- ‘संदिसह किं करेमि ?' । खमरिसिणा भणियं- ‘राया पउट्ठो, तं अणुसासेहि । भणियं देवयाए- 'जया अवरज्झिही तया अणुसासिस्सामि । अच्छह निरुव्विग्गा संपई' । इओ य जएण एगा चरिया भणिया- ‘सुचंदाण छोभगं देहि' । पडिस्सुयं तीए । समागच्छइ साहुवसहीए अवेलाए। पडिसिद्धा सूरिणा- ‘एगागिणी इत्थिया न एइ साहुपडिस्सए' । सा भणइ- 'अहं धम्मं सोउमागच्छामि' । सूरी भणइ- 'संजइपडिस्सए गच्छ' । सा भणइ- 'किं मए आगच्छंतीए तुम्ह अवरज्झइ; तुम्हेहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org