________________
५३५-५४४] बारसमं अज्झयणं समोसरणं । ५४० ते एवमक्खंति अंबुज्झमाणा, विरूवरूवाणि अंकिरियाता।
जैमादिदित्ता बहवो मणूसा, भमंति संसारमणोवंतग्गं ॥ ६॥ ५४१ णाँइचो उदेति ण अत्थमेति, ण चंदिमा वंड़ती हायती वा ।
संलिला ण संदंति ण वंति वाया, "वझे णियते कसिणे हु "लोए ॥७॥ ५४२ जैहा य अंधे सह जोतिणा वि, स्वाइं णो पैस्सति हीणनेत्ते ।
"संतं पि ते एवमकिरियआता, किरियं ण पस्संति निरुद्धपण्णा ॥८॥ ५४३ संवच्छरं सुविणं लक्खणं च, "निमित्तं देहं उप्पाइयं च ।।
अटुंगमेतं बहवे अँहित्ता, 'लोगंसि जाणंति अँणागताई ॥९॥ ५४४ "केई निमित्ता तहिया भवंति, केसिंचि तं विप्पडिएति णाणं ।
ते "विजभावं अणहिज्जमाणा, आइंसु विजापलिभोक्खमेव ॥१०॥
१०
१. मबुज्झ खं१॥ २. वाणिह अकि खं २ पु १, २। “अबुज्झमाणा इह मिच्छत्तपडलोच्छण्णा...."विरूवरूवाणि दरिसणाणि" चू०॥ ३. चू० विना-अकिरिताया खं १। भकिरियवाई खं २ पु १, २ ला० । “अकिरिओ आता जेसिं ते होंति अकिरियाता" चू० । “अक्रियात्मानोऽक्रियावादिन इति" शी० ॥ ४. जेमायइत्ता खं २ पु २। जमादइत्ता ला० । जमाइत्ता पु१। जमादितित्ता चू० । “यद् दर्शनमादाय" शी० ॥ ५. बहवे खं २ पु १ ला० । बहवो मणुस्सा चू०॥ ६. °वयग्गं पु २ । “अणवदग्गं संसारं भमंति" चू०॥ ७. उटेति चू०॥ ८. वति खं २ । वडइ पु १ ला०। वडूई पु २॥ ९. सरितोऽपि ण संदंति चू० । “न सलिलानि स्यन्दन्ते" शी० ॥ १०. वज्झे हु एते खं २। वझे य नियए पुर। वंझो णितिए खं १ चू०। “वन्भ्यो नाम शून्यः..."नितिमो णाम नित्यकालमेव शून्यः, ...."कसिणो णाम...."सर्वो वन्ध्यः" चू० । “वन्ध्यः अर्थशून्यः नियतो निश्चितः" शी० ॥ ११. लोते खं २ पु १ ला० ॥ १२. जहा हि पु २ ला०। जहा य अंधे इत्यादि" शी०॥ १३. जोइणा पु १,२। जोणिया खं २॥ १४. रूवाति खं १। रूवाणि चू०॥ १५. पासति खं १ पु२॥ १६. संतं पि ते एव अकिरियवाइ खं २ पु १, २ ला० । संत तु ते एवं भकिरियाता चू० । “एवं तेऽप्यक्रियावादिनः सदपि..."वस्तु... न पश्यन्ति" शी०॥ १७. निमित्त देहं च उ° खं २ पु १,२ ला०॥१८. अधिज्जिता चू०॥ १९. लोगंमि पु१०। लोगस्स खं१॥ २०. तथागताणि चूपा०॥ २१. केयी निमित्ता तधिया भवंतिक वृत्तम् । केचिदिति न सर्वे, अभिन्नदसपुग्विणो हेटेण एतं अटुंगं पि महाणिमित्तं अधीतुं गुणितुं वा, अधित एमेव केचित् परिणामयंति, ते पडुच्चेति णिमित्ता तधिया भवंति, केति पुण...... अविसुद्धखयोवसमा विप्पडिएंति णाणं,....""विपर्ययेण एंति विप्पडिएंति, कोऽर्थः ? विपर्ययज्ञानं भवति" चू०। “केई इत्यादि, प्राकृतत्वात् छान्दसत्वात् प्राकृतशैल्या वा लिङ्गव्यत्ययः, कानिचिद् निमित्तानि तथ्यानि सत्यानि भवन्ति, केषाञ्चित्तु तत् निमित्तज्ञानं विपर्यासं व्यत्ययमेति" शी० । “केयं (केसि ?) णिमित्ता तयि(हि?)या भवंति कसिं च तं विप्पडिएति णाणं" इति सू. ७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jairfelibrary.org