________________
સજ્ઝાયો – ૭૩૭
(૧૨)
ઊંચા મંદિર માળિયા (સજ્ઝાય)
ઊંચા મંદિર માળિયા, સોડ વાળીને સૂતો; કાઢો કાઢો રે એને સહુ કહે, જાણે જનમ્યો જ ન્હોતો. એક રે દિવસ એવો આવશે, મન સબળોજી સાલે; મંત્રી મળ્યા સવિ કારમા, તેનું કાંઈ ન ચાલે. એક રે. સાવ સોનાનાં રે સાંકળાં, પહેરણ નવનવા વાઘા; ધોળું રે વજ્ર એનાં કર્મનું, તે તો શોધવા લાગા. એક રે. ચરૂં કઢાઈઆ અતિઘણા, બીજાનું નવિ લેખું; ખોખરી હાંડી એના કર્મની, તે તો આગળ દેખું. એક રે. કોનાં છોરું કોનાં વાછરું, કોનાં માય ને બાપ; અંતકાળે જાવું જીવને એકલું, સાથે પુણ્ય ને પાપ. એક રે. ૫. સગીરે નારી એની કામિની, ઉભી ટગ મગ જુવે; તેનું પણ કાંઈ ચાલે નહિ, બેઠી ધૂસકે રૂપે. એક રે. વહાલાં તે વહાલાં શું કરો, વહાલા વોળાવી વળશે; વહાલાં તે વનનાં લાકડાં, તે તો સાથે જ બળશે. એક રે. નહિ ત્રાપો નહિ તુંબડી, નથી તરવાનો આરો; ઉદયરતન ઈમ ભણે પ્રભુ, મને પાર ઉતારો. એક રે.
પ્ર.-૩-૪૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૧.
૩.
૪.
૬.
૭.
૮.
www.jainelibrary.org
