________________
યોગસાર આ ગ્રંથ રચવાનું નિમિત્ત અને પ્રયોજન :
ગાવા-૩ संसारहं भयभीयहं मोक्खहं लालसयाहं । अप्पा-संबोहण-कयइ कय दोहा एक्कमणाहं ।। ઇચ્છે છે નિજ મુક્તતા, ભવભયથી ડરી ચિત્ત; તે ભવી જીવ સંબોધવા, દોહા રઆ એકચિત્ત.
જેઓ સંસારથી ભયભીત છે અને મોક્ષને ઇચ્છે છે, તેમના આત્માને સંબોધવા માટે મેં એકાગ્ર ચિત્તથી આ દોહા રચ્યા છે.
આ ભયંકર સંસારમાં જીવને રખડવાનું કારણ -
ગાવા-૪ कालु अणाइ अणाइ जीउ भव-सायरु जि अणंतु | मिच्छा-दंसण-मोहियउ णवि सुह दुक्ख जि पत्तु ।।
જીવ, કાળ, સંસાર આ, કહ્યા અનાદિ અનંત; મિથ્થામતિ મોહે દુઃખી, કદી ન સુખ લહંત.
કાળ અનાદિ છે, જીવ અનાદિ છે અને ભવસાગર અનંત છે. તેમાં મિથ્યાદર્શનથી મોહિત જીવ સુખ તો પામ્યો જ નથી, એકલું દુઃખ જ પામ્યો છે.
