________________
પણ રૈવેયકોમાં જાય છે. પરંતુ મુક્તિગામી થતા નથી. માટે શુભલેશ્યા અવશ્ય જરૂરી છે. પરંતુ તેનાથી અધિક આજ્ઞાયોગ અત્યાવશ્યક છે.
આ ગાથામાં વપરાયેલ ‘હત્ત” એવું અવ્યય વ્યાકરણમાં ત્રણ અર્થમાં વપરાય છે: (૧) સંપ્રેક્ષણ = અત્યંત પ્રેરણા, (૨) પ્રત્યવધારણ = નિર્ણય, અને (૩) વિવાદ = કલેશ. આ ત્રણ અર્થો પૈકી અહીં “હન્ત” અવ્યય સંપ્રેક્ષણ અર્થમાં છે. આચાર્યશ્રી આ ગ્રન્થના અંતે હવે શિષ્યોને પુનઃ પુનઃ પ્રેરણા કરે છે કે, હે મહાનુભાવો ! આવી શુભલેશ્યા ભવોભવમાં અનાદિ આ સંસારમાં = અતિશય દીર્ઘ એવા આ સંસારમાં બહુવાર પ્રાપ્ત કરી પરંતુ આજ્ઞાયોગ નહીં મેળવવાના કારણે જ આરાધકપણું પ્રાપ્ત થયું નથી. તેથી યથોક્ત એવું આજ્ઞાપાલકપણું એ જ તત્ત્વ સમજવા જેવું છે. અર્થાત આજ્ઞાયોગપૂર્વકની જ શુભલેશ્યાએ સમાધિમૃત્યુ પ્રાપ્ત કરી, દેહત્યાગ કરી, આરાધકપણું મેળવવું એ જ સાર છે. ૯૯ !!
અવતરણ - પરોપસંહારાર્થવાદ - હવે આ યોગશતક પ્રકરણનો ઉપસંહાર કરતાં આચાર્યશ્રી જણાવે છે
કે -
'ता इय, आणाजोगे, "जइयव्वमजोग अत्थिणा "सम्म । 'एसो चिय 'भवविरहो, सिद्धीए "सया अविरहो य ॥१०० ॥
યમા તાત્“ય''- વિમ, આજ્ઞાથો-સાવ્યિાપાર, વિમ્ ? ત્યાદ“તિતવ્ય'-યત્ન ?“મોતિર્થના'- શશીશામેન સત્તેરસથ''- વિપરીતે વિધિના, દ્રિષાવ''- આજ્ઞાયિો,” भवविरहः"-जीवन्मुक्तिः, संसारविरहो वर्तते, कारणे कार्योपचारात् યથાડડ્યુતમ્ રૂતિ તથા “સિદ્ધઃ'- મુવતો: - “રા'= સર્વાને, आजीविकामतमुक्त-व्यवच्छेदार्थमेतन, मुक्तस्य कृतकृत्यत्वेनेहागमनायोगाद् अविरहः।
રૂતિ યથાર્થો ૨૦૦ || ગાથાર્થ - તે કારણથી અયોગીપણાના અર્થી જીવે (ચૌદમા ગુણસ્થાનકના અભિલાષી જીવે) પ્રભુની આજ્ઞાયોગમાં જ અતિશયવિશેષ સમ્યગ્ પ્રયત્ન કરવો
| I યોગશતક ઃ ૩૦૨ /
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
