Who Am I

Author(s): Dada Bhagwan
Publisher: Dada Bhagwan Aradhana Trust

Page 53

ମୁଁ କିଏ ?
8
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ଏବେ ଆମକୁ ଏହି ମାର୍ଗ ମିଳିଗଲା ଏବଂ ଶୁଦ୍ଧମ୍ବାର ଯେଉଁ ବାଉଣ୍ଡି (ସୀମା-ରେଖା) ଅଛି, ତାହାର ପ୍ରଥମ କବାଟ ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ ମିଳିଗଲା,
ଯେଉଁଠାରୁ କେହି ବାହାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ । କାହାରିକୁ ବାହାର କାରିବାର ଅଧୁକାର ନାହିଁ, ଏପରି ସ୍ଥାନରେ ଆପଣ ପ୍ରବେଶ ପାଇଛନ୍ତି ।
ବାରମ୍ବାର କିଏ ଆମକୁ ସଚେତନ କରାଏ ? ପ୍ରଜ୍ଞା ! ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତି ବିନା ପ୍ରଜ୍ଞାର ପ୍ରାରମ୍ଭ ହୁଏ ନାହିଁ । ନଚେତ୍ ପୁଣି ସମକିତ୍ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ହିଁ ପ୍ରଜ୍ଞାର ପ୍ରାରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ । ସମକିରେ ପ୍ରଜ୍ଞାର ଆରମ୍ଭ କେଉଁପରି ହୋଇଥାଏ ? ଦ୍ଵିତୀୟା ଚାନ୍ଦ ପରି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ତ’ ଆମର ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଜ୍ଞା ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଯାଏ । ଫୁଲ୍ (ପୂର୍ଣ୍ଣ) ପ୍ରଜ୍ଞା ଅର୍ଥାତ୍ ତାହା ମୋକ୍ଷରେ ହିଁ ନେଇଯିବା ପାଇଁ ସାବଧାନ କରେ । ଭରତ ରାଜାଙ୍କୁ ତ’ ଚେତାଇବା ପାଇଁ ଚାକର ରଖୁବାକୁ ପଡୁଥିଲା । ଯିଏ ପ୍ରତି ପନ୍ଦର ମିନିଟରେ ଥରେ ଆୱାଜ୍ ଦେଉଥିଲେ ‘ଭରତ ରାଜା ! ଚେତ୍,
ଚେତ୍, ଚେତ୍ ! ! !’ ତିନିଥର ଆୱାଜ୍ ଲଗାଉଥିଲେ । ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣଙ୍କୁ ତ’ ଭିତରରୁ ହିଁ ପ୍ରଜ୍ଞା ଚେତାଇ ଦେଉଥାଏ । ପ୍ରଜ୍ଞା ନିରନ୍ତର ଚେତାଇ ଦେଉଥାଏ, ଯେ ‘ଏହା, ଏପରି ନୁହେଁ । ଦିନସାରା ଚେତାଇ ଦେଉଥାଏ ଏବଂ ଏହା ହିଁ ଆମ୍ବାର ଅନୁଭବ ! ନିରନ୍ତର, ସାରାଦିନ ଆମ୍ବାର ଅନୁଭବ ।
ଭିତରେ ଅନୁଭବ ରୁହେ ହିଁ
। ଯେଉଁଦିନ ମୁଁ ଜ୍ଞାନ ଦିଏ, ସେହି ରାତିରେ ଯେଉଁ ଅନୁଭବ ହୁଏ, ତାହା ଯାଏ ନାହିଁ । କିପରି ଯିବ ? ! ମୁଁ ଯେଉଁ ଦିନ ଜ୍ଞାନ ଦେଇଥିଲି, ସେହି ରାତିର ଯେଉଁ ଅନୁଭବ ଥିଲା ତାହା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ପୁନଃ ଆପଣଙ୍କର କର୍ମ ଘେରିନିଅନ୍ତି । ପୂର୍ବକର୍ମ, ଯାହା ଭୋଗିବା ପାଇଁ ବାକି ଅଛି, ସେହି ‘ମାଗିବାବାଲା’ ଘେରିନିଅନ୍ତି, ସେଥିରେ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି ? ।
| ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ଦାଦାଜୀ, କିନ୍ତୁ ଏବେ ଏତେ ଭୋଗବଟା (ସୁଖ ବା ଦୁଃଖର ପ୍ରଭାବ, ଭୋଗିବା) ଲାଗୁନାହିଁ ।