Vandittu valu Pratikramana ane Chattari Mangalam

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 16

अल्पम् प्रदद्यामधिकं गृहीत्वा निजार्थमेतत्तदनर्थ पुञ्जः । आवश्यकं तत्सुमतेर गृहीत्वा अदत्तदोषान्न च तान् करोमि ॥ १२ ॥
સ્વાર્થી બની મેં ધન અલ્પ આપી
લીધું વધુ કાર્ય જ અન્ય પાસે. રે રે અનર્થો બહુ સ્વાર્થકાજે છાજે ન તે દોષ હવે તજું છું. ૧૨
પોતાના સ્વાર્થ માટે વધુ લઈને ઓછું આપવું. (જગતમાં સાધનો પોતે લૂંટી લેવાં) આ ખરેખર અનર્થની જ ખાણ છે. માટે હું સદ્ગુદ્ધિપૂર્વક જેટલું મને આવશ્યક છે તેટલું જ લઈને મારું જીવન ચલાવું અને અદત્ત દોષોને કદી ન કરું એવી પ્રતિજ્ઞા કરી થયેલા દોષથી નિવૃત્ત થાઉં છું.
इत्थी मणेणं सुमिणे परेसि ज्ञाया व कायेण च भोगभुत्ता । मए कडो सिट्टिविरुद्धसंगो
तं दुक्कडं वाऽज्ज करोमि मिच्छा ॥ १३ ॥
ध्याता परेषाम् मनसा च दारा भुक्ता परस्त्री विषयान्धलेन
मया कृताः सृष्टि विरुद्ध संङ्गां
तद् दुष्कृतम् वाऽद्य करोमि मिथ्या ॥ १३ ॥
કીધી કુષ્ટિ પરદાર દેખી સેવી પરસ્ત્રી વિષયાંધભાવે કીધા અરે સૃષ્ટિવિરુદ્ધસંગો દુષ્કર્મ તે મૂળ થકી પ્રજાળું. ૧૩
I
પરસ્ત્રીનું (પરણેલી સ્ત્રી સિવાયની સ્ત્રીનું) મનથી કુભાવે ચિત્તવન કર્યું હોય અથવા સ્વપ્રમાં પણ કુભાવના ભાવી હોય કિંવા કાયાથી ભોગવી હોય અથવા સૃષ્ટિવિરુદ્ધ કોઈ સંગ કર્યો હોય, તે બધું દુષ્કૃત (પાપ) મૂળથી જ આજે પ્રજાળવાનો નિશ્ચય કરું છું.
૧૪