________________
(૧૩)
પ્રભુ પૂજાનું ફળ
કુસુમપુર નામનું નગર હતું. ત્યાં ધનસાર નામનો શ્રેષ્ઠી રહેતો હતો. તેણે એકવાર ગુરુ ભગવંતના ઉપદેશથી સુંદર મજાનું ગૃહ જિનાલય બનાવ્યું. દેવવિમાન જેવા આ જિનાલયમાં પાર્શ્વનાથ પરમાત્માની પ્રતિષ્ઠા કરાવી.
మరు
આ શેઠને ચાર પુત્રો હતા. શેઠના ચારેય પુત્રોમાંથી એકેનેય ધર્મ ગમે નહીં. શેઠે ઘણી મહેનત કરી છતાં ધર્મ સર્યો નહીં. શેઠ તો મન મૂકીને પ્રભુભક્તિ કરે.
ભાવિના પડદા પાછળ શું લખાયું હશે એ કોઈને કાંઈ ખબર નથી. પૂર્વના કોઈ દુષ્કર્મ કર્મના કારણે ધનસાર શ્રેષ્ઠીના ધંધામાં ઓટ આવવા માંડી. ધીરે ધીરે ધનસાર શ્રેષ્ઠી સાવ પાયમાલ થઈ ગયા. આવી સ્થિતિમાં પુત્રોએ કીધું કે "પિતાજી તમે આ દહેરાસર બનાવ્યું એટલે જ આપણો ધંધો ઘસાઈ ગયો. આપણે સાવ પાયમાલ થઈ ગયા છીએ. હવે આપણી પાસે ફૂટી કોડી પણ બચી નથી." આવી અનેક વાતો કરી બેટાઓ પોતાના મા-બાપને પરેશાન કરવા લાગ્યા. તરછોડવા લાગ્યા. જગત તો સ્વાર્થી અને પૈસાનું સગું છે... બાપ પોતાની મહેનત-પુણ્યથી કમાયા હતા. બાપુની સંપત્તિ પોતાની માની લીધી હતી. સંપત્તિ વૈભવ વહાલાં હતાં, બાપ નહીં તેથી તો મા-બાપનો વિવેક ચૂક્યા હતા. પણ ધનસાર શ્રેષ્ઠીને ધર્મ પરિણત હતો. તેથી તેમણે સમતા ભાવ રાખી ધર્મ વધુ કરતા હતા.
એકવાર ધનસાર શ્રેષ્ઠી જંગલમાંથી લાકડાં કાપી ભારો માથે મૂકી જઈ રહ્યા હતા. એ સ્થિતિમાં વિહાર કરતા ગુરુ ભગવંતને જોયા અને ઓળખી ગયા. ‘‘ધનસાર આ હાલતમાં ? ’' વિચારતા હતા ત્યાં ધનસારે ગુરુ ભગવંતને જોયા. પાસે આવી વંદન કર્યું. પોતાના ગૃહ જિનાલયમાં પ્રતિષ્ઠા કરાવનાર ગુરુમ.નાં દર્શનથી ભાવવિભોર બની ગયા... ગુરુભગવંતે ધનસારને પૂછ્યું, ‘‘ધનસાર, હું આ શું જોઉં છું ?''
ધનસારે કહ્યું, ‘‘ગુરૂદેવ ! ગૃહમંદિરની પ્રતિષ્ઠા પછી થોડા જ સમયમાં અમે પાયમાલ થઈ ગયા છીએ. અમારા દીકરાઓ ને આડોશી પાડોશી મહેણાં મારે છે કે જોયું ધરમ ક૨વા જતાં કંગાળ બની ગયો. આવો ધરમ કરાતો હશે ? ગુરુદેવ ! ધન તો ભાગ્યને આધીન છે. પુણ્ય પરવાર્યું છે, સંપત્તિ ગઈ તેનો કોઈ અફસોસ નથી, હૈયામાં ધર્મ અને પ્રભુભક્તિ યથાવત છે તેનો આનંદ છે પણ શાસનની નિંદા થાય છે. પ્રભુની અવહેલના થાય છે તેથી અંતર દુઃખી દુઃખી છે. શાસનની હીનતા ન થાય તેનો કોઈ ઉપાય બતાવો.’’
શાસન પ્રત્યેની શ્રદ્ધા અને નિષ્ઠા જોઈ ગુરુદેવે શેઠને મંત્રાધિરાજ પાર્શ્વનાથનો ચિંતામણિ મંત્ર આપ્યો અને તેનો આમ્નાય (વિધિ) જણાવ્યો. શ્રેષ્ઠીએ ગુરુદેવે આપેલા મંત્રની મંગલ મુહૂર્તે પોતાના ગૃહમંદિરમાં જ આરાધના શરૂ કરી... ૨૧ દિવસની આરાધના થતાં ધરણેન્દ્ર દેવ સાક્ષાત હાજર થયા. નાગલોકના ઇન્દ્ર ધરણેન્દ્ર દેવે પ્રસન્નતાપૂર્વક શેઠને કહ્યું ... "માંગ, માંગ, તારે જોઈએ તે માંગ, તારી પ્રભુભક્તિથી હું પ્રસન્ન છું."
...
ધનસાર શ્રેષ્ઠી કહે છે ‘‘નાગેન્દ્ર ! જો તમે મારી ઉપર ખરેખર પ્રસન્ન થયા હો તો મેં ભગવાનને ચઢાવેલી એક પુષ્પમાળાનું ફળ આપો.’’ ધરણેન્દ્ર ઉદાસ બની કહ્યું, "શેઠ... આ તો ૬૪ ઇન્દ્રો ભેગા મળીને પણ આનું ફળ ન આપી શકે. તમે બીજું કાંઈ માંગો. .’’ શેઠે કહ્યું, “નાગરાજ ! તમે ફૂલની માળાનું ફળ ન આપી શકતા હો તો એક પુષ્પ ચઢાવ્યાનું જે ફળ હોય તે આપો. ધરણેન્દ્રે કહ્યું – તેના માટે પણ હું સમર્થ નથી. બીજું કાંઈ માંગો. શેઠે કહ્યું - ફૂલની એક પાંખડી પ્રભુને ચઢાવવાનું ફળ આપો. ધરણેન્દ્ર કહે - તે પણ ફળ આપવા સમર્થ નથી.
શેઠ કહે – જો તમે ફૂલની એક માળા, એક પુષ્પ કે એક પાંખડીનું પણ ફળ આપવા સમર્થ નથી તો મારે તમારું કોઈ કામ નથી. તમે અહીંથી જઈ શકો છો.
ધરણેન્દ્ર શેઠની નિઃસ્વાર્થ પ્રભુભક્તિ જોઈ કહ્યું - "શેઠ ! ભગવાનની ભક્તિનું ફળ તો અમૂલ્ય છે. તેટલું આપી શકવાની શક્તિ નથી પરંતુ દેવનું દર્શન નિષ્ફળ ન જાય તેથી હું તારા ઘરના ચારે ખૂણામાં રત્ન ભરેલા ચરુ મૂકું છું. ખૂણો ખોદજે. કહી દેવ અદશ્ય થઈ ગયા
ધનસાર શ્રેષ્ઠીએ ચારે દીકરાઓને બોલાવી ખૂણા ખોદાવ્યા. રત્નના કુંભ નીકળ્યા તે જોઈ દીકરાઓ આશ્ચર્ય પામ્યા.
દીકરાઓને પ્રભુભક્તિનું ફળ સમજાવી ધર્મ માર્ગે વાળ્યા અને ફરી ધધો ચાલુ કરી જિનશાસનની પ્રભાવના કરી. બાળકો ઃ ૧. જીવનમાં ગમે તેવી આપત્તિઓ આવે તો પણ ધર્મશ્રદ્ધા ન છોડવી.
૨. દુઃખ આપત્તિ આવે છે તે આપણા પોતાના કર્મના કારણે જ આવે છે. તેમાં ધર્મ વધુ ને વધુ કરવો.
૩. ચિંતામણિ મંત્ર ‘ઉવસગ્ગહરં” સ્તોત્રમાં ગર્ભિત છે આ સ્તોત્ર, વારંવાર ગણવો.
૪. ધરણેન્દ્ર પાસે શેઠે શું માગ્યું ? આપણે શું માગીએ ?
૫. પ્રભુને ભાવપૂર્વક ચઢાવેલ એક પુષ્પ કે પાંખડીનું પણ ફળ આપવા દેવ સમર્થ નથી તો કેટલું બધું પુણ્ય બંધાય ? પ્રભુને રોજ ભાવપૂર્વક પુષ્પ ચઢાવજો.
