________________
શ્રી તરગા તીર્થ,
પડે છે. યાત્રાળુઓ સાંજના અહીં આવી કુદરતના દેખાવ જોઈ જોઈને આરામ મેળવે છે.
આ કેટિશિલા ઉપર કરેડ મુનિઓ કેવળજ્ઞાનને પામ્યા છે, તેથી મેટિ શિલા કહેવાય છે–આ કટિ શિલા માટે શ્રી હીરસૌભાગ્ય કાવ્યમાં ઉલ્લેખ છે – युत्तुङ्गतारङ्ग गिरौ गिरीश शैलोपमे कोटिशिलासमस्ति । स्वयंवरोवीव शिवाम्बुभाक्षीपाणिग्रहे कोटिमुनीश्वराणाम्॥२७॥
પાપ પુન્યની બારી. - મંદિરની પૂર્વ દિશામાં અર્ધા માઈલ ઉપર એક ટેકરી છે જે “પાપ પુન્યની બારી” ના નામથી ઓળખાય છે. આ ટેકરીએ જતાં રસ્તામાં પાણીનાં ઝરણાં, બગીચાના આકારની વૃક્ષોની ઘટા માલુમ પડે છે. ચંદનના ઝાડ પણ આ રસ્તામાં જેવામાં આવે છે. પ્રાચીનકાળની ઈમારતેના મકાનના પાયા તથા ભીંતે જોવાય છે. અને તે ઉપરથી જોઈ શકાય છે કે અહીં પૂર્વે સારા પ્રમાણમાં મનુષ્યની વસ્તી હેવી જોઈએ, ટેકરીની ટોચ ઉપર એક દેરી છે જેમાં રહેલ પ્રતિમાજીના પરિકરમાં સં. ૧૨૭૫ વૈશાખ સુદી ૩ ને લખેલો લેખ છે. તેજ પત્થરવાળી દેરીની નીચેની ગુફામાં અર્વાચીન કાળમાં સ્થાપીત થયેલી પાદુકા છે. તે ગુફા પાસે તથા ટેકરીના રસ્તામાં જે મોટી ઈટો પડેલી જોવામાં આવે છે તે તથા વલ્લભીપુરના પ્રાચીન બંધિયની ઈટ લંબાઈ પહેલાઈમાં ભરખી છે. .