________________
૧૩
ભાવાથ - હું ભગવન્ ! ભયે કરીને આકુળ વ્યાકુલ થયેલા, ત્રાસને લીધે હચમચી ગયેલા દાંતવાળા, થરથર ક'પતા શરીરવાળા, ભયથી ચંચળ નેત્રાવાળા, અતિશય ખેદવાળા, ભયના માર્યો લાકડા જેવા અચેતન-મૂચ્છિત થયેલા, ગદ્ગદ્ વાણીવાળા અને દયા કરવાને રેગ્ય એવા મનુષ્યા પણ તમરૂ' સ્મરણ કરતા છતાં જલદી નાશ પામ્યા છે માટી ભય જેમના એવા થાય છે, અર્થાત્ તમારા સ્મરણ માત્રથી સર્વ પ્રકારના ભયેાથી તેઓ મુક્ત થાય છે, માટે ભયરૂપ પાંજરાને તેાડવામાં હસ્તી સમાન હૈ પાર્શ્વનાથ ! મારા ભચાને નાશ કરા, ૫ ૧૦ ॥
થઇ પાસિ વિયસંતનિત્ત પત્તતપવિત્તિય, માહપવાહપવૃદ્રઢ દુહૃદાહ સુપુલ;
