Stavan Kirtan

Publisher: Meghraj Jain Pustak Bhandar

Page 93

રહનેમિ ને રાજુલા
રે'જે મુનિવર સાવધાન ! આટઆટલું ધ્યાન ધર્યું પણ આવ્યું નહિ આતમનું જ્ઞાન ? રૂપસુંદરી દેખીને શીદને ભૂલે છે સંયમનું ભાન ? રંગરાગની વાત કરતાં લાજ શરમ નહિ આવે ? ધર્મધ્યાન છોડીને શીદને નીચ કમ મન લાવે ? ક્ષણભરના સુખ માટે શીદને બાડતાં મુક્તિનું વહાણું? માનવ દેહ ફરી નહિ આવે કંઈક કરી લેજો કલ્યાણ
રે'જો મુનિવર સાવધાન !
તીર સરિખાં વાગિયાં રાજુલ કેરાં વેણ આંસુ ધારે નીતર્યા રહનેમિના નેણ, ભાભીને ચરણે પડી રહનેમિ રેતાં “મિચ્છામિ દુક્કડ ' બેલીને પાપ બધાયે દેતાં!
દિયર ને ભેજાઈ જાય છે નેમનાથની પાસે આયણ માંગે છે પાપનું રહનેમિ પ્રભુ પાસે ધર્મ સ્થાપના કરી હદયમાં ફરી ધરે છે ધ્યાન કર્મ ખપાવી દીધાં બધાં યે પામ્યાં કેવળજ્ઞાન !
[ ૮૭ ]