________________ 102 ગેણં, સહસાગારેણું વગેરે આગાર (છૂટ યે છે.) રાખે છે. વિસરણમણ ભેગે સહસાગારે સયંમુહો પચ્ચખાણ ભાષ્ય ગા. 24 પૂર્વાર્ધ એટલે પચ્ચખાણ લીધા પછી વિસરી જવાથી અનાયાસે મુખમાં કઈ વસ્તુ નંખાઈ જાય અને તુરત યાદ આવે તે મુખમાંથી કાઢી રાખમાં ભેળવી) નાખે તે પચ્ચખાણ ન ભાંગે માત્ર અતિચાર લાગે તેનું ગુરૂ મહારાજ પાસે પ્રાયશ્ચિત લહી શુદ્ધ થાય. આ થયો અન્નથ્થણુ શેણનો અર્થ, અને સહસાગારેણું એટલે ચોમાસાની રૂતુ વરસાદ વરસતાં અથવા ગાય ભેંસ દેહતાં પાણું કે દુધને છાંટે ઉવિહારવાળાના મુખમાં પડે તે પચ્ચખાણ ન ભાગે અને જે પચ્ચખાણ નહિ લેતાં મનથી નિશ્ચય કરે છે તેનું તે મૂળથી વ્રત જ ભાંગે છે (આગારને અભાવે) કુંથુનાથ ભગવાન પાસે રાત્રી ભોજનને નિયમ લીધા પછી કઈ વખત ચકલાને બહાર જવાનું થતાં ચકલી પાસે વાત કરી રજા માગે છે ત્યારે ચકલી સેગન ખાઈ જવાનું કહે છે.
