________________
તે પછી મૈત્રીભર્યા સ ંબ ંધ બાંધીને છૂટા કાં ન પડીએ કે જેથી કાઈક વાર આચિંતા કાંક ભેટી પડીએ તે એકબીજાને જાતાં પ્રેમની ાળે તા ઊછળે !
3
ચાલે, ચાલા, જલદી કરા; સમય સાવ થાડા છે. કલહ બંધ કરી, નકામા બાજો એછે કરવા મડી પડીએ.
ગાડી અણધારી આવશે ત્યારે સરસામાન બાંધવાના, મિત્રોને મળવાના અને શાન્તિભરી વિદ્યાય લેવાના સમય કથાંથી મળશે ? જો આપણે પહેલાં સજ્જ થઈ ને નહિ રહીએ તા મિત્રોને મળ્યા વિના, સ્વજનાને સૂચના કર્યા વિના, ભાતાના ડખો લીધા વિના અને પ્રિયજનાની સ્મરણભેટ સ્વીકાર્યાં વિના જ, અણુધારી ઘડીએ પ્રયાણ કરવું પડશે. અને અણુધારી વિદ્યાય કેવી આકરી, કેવી વિકટ અને કેવી માલ વિનાની હાય છે તે પણ શું મારે તમને સમજાવવું પડશે ?
ના, ના, મિત્રા ! તમે સર્વ કઈ જાણા છે, મારે કાંઈ કહેવાની જ જરૂર નથી; પણ હું તમારા એક એલકા મિત્ર છું અને મારે ખોલવાની ટેવ છે, એ તમે સો જાણા છો. એટલે આ બધું હું ખાલી જાઉ છું; નહિતર મારે એક મિત્ર તરીકે આટલું જ નમ્ર સૂચન કરવાનું હોય ઃ
-
મિત્ર! મૃત્યની મહાગાડી આવવાનાં સર્વ સૂચને થઈ ગયાં છે અને ધરતીમાં એના ધબકારા પણ વાગી રહ્યા છે.
૧૩૧.
