Sagai Karta Pahela

Author(s): Priyam
Publisher: Ashapuran Parshwanath Jain Gyanbhandar

Page 7

જ સુખ કે દુઃખ ? Your choice e.
જ કરવું પડશે, ઘણું મોટું કોમ્પ્રોમાઈઝ. અત્યારે આ પ્રોબ્લેમમાં નથી હું ઘરમાં શાંતિથી રહી શકતો કે નથી દુકાનમાં ધ્યાન આપી શકતો. મારે શું કરવું ?”
એક નવયુવાન એના લવ-મેરેજની ટ્રેજેડી મારી પાસે લઈને આવ્યો હતો. એની લાચારી ને એનું દુઃખ જોઈને હું હલબલી ગયો. પોઝિટીવ એનર્જી ન એની પાસે હતી ન એની નવવધૂ પાસે. ને પૈસા આપીને નેગેટીવ એનર્જી લઈ આવવાની ભૂલ તેઓ નિયમિત કરી રહ્યા હતા. ટી.વી., વિડિયો, નેટ, છાપાં, મેગેઝિન્સ, ખરાબ સોબત, સિનેમા આ બધાં નેગેટિવ એનર્જીના સ્ત્રોત છે. જેનાથી શરીર અને મનમાં જાત-જાતના વિકારો જાગે છે. ક્રોધ પર કન્ટ્રોલ નથી રહેતો. કામ-વાસના ખૂબ ભડકી ઉઠે છે. જેન્ટલનેસ ઓછી થતી જાય છે. અપેક્ષાઓ અને આકાંક્ષાઓ માઝા મૂકે છે, ને આ બધા પરિબળો જીવનમાં એક પછી એક હોનારતોને લાવતા રહે છે.
પોઝિટિવ એનર્જી એ સુખી જીવનનો એક માત્ર સોર્સ છે. સામાયિક, પૂજા, સ્વાધ્યાય, પ્રવચનશ્રવણ આ બધા પરિબળો પોઝિટીવ એનર્જી આપે છે. એનાથી મન પ્રફુલ્લિત રહે છે. શરીર સ્વસ્થ રહે છે. સ્વસ્થ શરીર અને સ્વસ્થ મનથી વ્યવસાયિક અને વ્યવહારિક જવાબદારીઓ પણ સારી રીતે નિભાવી શકાય છે. જો એ યુવાને આવી પોઝિટીવ એનર્જી ધરાવતી કન્યાનો આગ્રહ રાખ્યો હોત. તો એની આવી દશા ન થાત.
“હલો, હું હર્ષદ બોલું છું. બે દિવસ પહેલા તમારા ઘરે માંગુ લઈને આવ્યો હતો તે, તમારો દિકરો ચોવિયાર કરે છે... એટલે.... મારી દીકરીને નહીં ફાવે... સોરી...”
હર્ષદભાઈના થોડા મહિના ચિંતામાં પસાર થયા. વચ્ચે ત્રણ-ચાર છોકરા જોઈ લીધા. પણ મેળ ન પડ્યો. આખરે એક છોકરો સંબંધ કરવા તૈયાર થયો. દીકરીને પણ એ બરાબર પસંદ પડી ગયો. એ શોખીન હતો. રાતે હોટલ-લારીએ જમવાનો શોખીન. નવી નવી ફિલ્મો જોવાનો શોખીન.. વગેરે વગેરે. દીકરીને લાગ્યું કે આ છોકરો મારા માટે એકદમ બરાબર છે. મારું જીવન એની સાથે સુખી થશે. લગ્ન થઈ ગયા. દશ દિવસ પછી દીકરીનો ફોન આવ્યો, “પપ્પા, હું સુખી છું, ખૂબ જ સુખી. બસ, મને જોઈતું'તું, એવું જ મળ્યું. મારી કોઈ ચિંતા કરતાં નહીં. એ મને ખૂબ સારી રીતે રાખે છે. ને એટલા જલસા છે કે...”
હા....... કરીને હર્ષદભાઈએ સોફામાં લંબાવ્યું. ચાલો, દીકરી સાસરે સુખી એટલે જંગ જીત્યા ને ગંગા નાહ્યા. દીકરીના બાળપણથી લઈને લગ્ન સુધીની સ્મૃતિઓમાં હર્ષદભાઈ ખોવાઈ ગયા.
હલો, બેટા ! કેમ છે મજામાં ?” બે મહિનાથી કોઈ સમાચાર ન હતા. માટે હર્ષદભાઈએ સામેથી ફોન કર્યો હતો. લગ્નના છ મહિના વીતી ગયા હતા. ને છેલ્લે છેલ્લે જે કોલ થયા હતાં, તેમાં દીકરીએ ખાસ ઉમળકો ન તો દાખવ્યો. “બેટા, તારો અવાજ કેમ આવો ધીમો ને અસ્પષ્ટ છે ? સાચું બોલ, કેમ ચાલે છે ?... અરે, તું રડે છે ?.. કેમ ? તને મારા સોગંદ છે. બોલ.”
દીકરી જવાબ આપી શકે, એની પહેલા ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડી. હર્ષદભાઈની ય આંખો છલકાઈ ગઈ. થોડા ડુસકા ને થોડું મૌન... હર્ષદભાઈ
સુખનો એક માત્ર સ્ત્રોત છે ધર્મ
Before You Get Engaged
તમે સગાઈ કરો તે પહેલાં
- ૧૦