________________
* City or village ? *
“એનું ઘર આટલું મોટું છે. આટલી મોટી જમીન છે. ધીકતો ધંધો છે. ખાનદાન ઘર છે, તો પછી તે એના માટે કેમ ના પાડી ?' “જો શ્રેયા, એ બધી વાત સાચી, પણ એ ગામડામાં રહે છે, ત્યાં મને નહીં ફાવે.”
“બટ વ્હાય ? સીટીમાં તું જેની સાથે મેરેજ કરીશ, તેનો વન રૂમ કિચન કે ટુ રૂમ કિચનનો ફ્લેટ હશે. થ્રી રૂમ પણ હોઈ શકે, પણ એ બધી રૂમ્સને ભેગી કરીએ, એટલો તો એના ઘરનો હોલ છે.”
“ભલે હોય, મને નાનું ઘર ચાલશે.''
“વાત ફક્ત ઘરની નથી. સીટીમાં તારો હસબંડ સવારે ૮ કે ૯ વાગે કામ-ધંધે જતો રહેશે અને રાતે ૮, ૯ કે ૧૦ વાગે પાછો આવશે. એટલે મોર ધેન હાફ લાઈફ તો એ તારી સાથે નહીં રહે, ને એમાંથી સૂવાના કલાકો માઈનસ કર, તો પછી શું બાકી રહેશે ?''
“રીમા, તારી વાત આમ તો સાચી છે, પણ તો ય .....જે બાકી રહેશે, એટલી લાઈફને હું એન્જોય કરીશ.'
“શ્રેયા, જો એ પણ પોસિબલ હોત, તો હજી સારૂં હતું. પણ સીટી લાઈફ એટલી સ્ટ્રેસફુલ છે, કે એમાં એન્જોયમેન્ટ ઓછું હોય છે, ને જે હોય છે એની પણ ટેન્શનથી મઝા મરી જાય છે.
બીજી વાત એ છે કે સીટીમાં બધું જ મોંઘું હોય છે. ઘરથી માંડીને શાક સુધીનું અને મેડિકલથી માંડીને એજ્યુકેશન સુધીનું. આ બધા ખર્ચાઓ હવે અપર મિડલ ક્લાસને પણ પોસાતા નથી. પછી બે પગ ભેગા કરવા માટે યા તો પતિને ડબલ/ત્રિપલ ખેંચાવું પડે છે, ને યા તો પત્નીને પણ જોબ કરવી પડે છે. પહેલા ઓપ્શનમાં પતિ નાની એજમાં જ ઘરડો થઈ જાય છે, અને જાત-જાતના રોગોનો શિકાર બને છે. બીજા ઓપ્શનમાં પત્ની પર ડબલ ડ્યુટી આવી પડે છે. બાળકોના સંસ્કારો, ઘરની સાર-સંભાળ, રસોઈ બધું જ અસ્તવ્યસ્ત થઈ જાય છે.
榮
૨૯
Before You Get Engaged
રીમા, શહેરની ગિરદી, ટ્રાન્સ્પોર્ટેશનની હાડમારી, સમયસર પહોંચવાનું ટેન્શન, ધક્કામુક્કી, આ બધું પુરુષ માટે પણ ત્રાસજનક બનતું હોય છે. તો સ્ત્રીની શું વાત કરવી ? એની પ્રકૃતિ-સ્વભાવ-શરીરસંરચના-ચુટી.. એકેય વસ્તુ સાથે આનો મેળ ખાતો નથી. પરિણામ ? સ્વાસ્થ્યથી હાથ ધોઈ નાખવાના, મનને સતત તાણમાં રાખવાનું, કમાણીને વહેલા કે મોડા મેડિકલ ટ્રીટમેન્ટમાં સમર્પિત કરી દેવાની. આ કેટલી ફુલિશનેસ ?
રીમા, આજે ચારે બાજુથી વાસનાને ભડકાવતા નિમિત્તો એટેક કરી રહ્યા છે. કોને ક્યારે કેવા આવેગો આવે ને એ કોની સાથે શું કરી નાખે એનો ભરોસો નથી. સીટી લાઈફમાં પુરુષ અને સ્ત્રી બંને અલગ અલગ રીતે અસુરક્ષિત હોય છે. તું મારી વાત સમજી રહી હોઈશ ?
રીમા, વીલેજ લાઈફમાં તારે માત્ર ઓપિનિયન કે ચોઈસમાં કોમ્પ્રોમાઈઝ કરવાની છે. સીટી લાઈફમાં તારે સિચ્યુએશન્સમાં કોમ્પ્રોમાઈઝ કરવાનું છે. તું ક્લીયર ફીલ કરીશ કે તારું બાળક રેઢું મુકાઈ રહ્યું છે, ગિરદીમાં તારી સાથે અડપલાં થઈ રહ્યા છે, બોસ કે ઓફિસ સ્ટાફ તારી સાથેના બિહેવિયરમાં બાઉન્ડ્રી ક્રોસ કરી રહ્યો છે, ઘરને તારી જરૂર છે ને તને ઘરની જરૂર છે, છતાં તારે બહાર રહેવું પડે છે...
રીમા, તને ખબર છે ? કે મુંબઈ જેવા શહેરોમાં રોજના સેંકડો અકસ્માતો થાય છે ? તને ખબર છે કે ત્યાં સવારે ગયેલો માણસ સાંજે હેમખેમ પાછો આવે, એ એક આશ્ચર્ય છે, પણ એના કોઈ ખરાબ સમાચાર આવે, એ આશ્ચર્ય નથી. રીમા, તું કલ્પના કરી શકીશ, કે ઘરે રોજ ૯ વાગે આવી જતો પતિ, ૧૦.૩૦ વાગ્યા સુધી ય ન આવ્યો હોય, અને એનો ફોન પણ ન લાગતો હોય, ત્યારે પત્નીની દશા કેવી હોય ? રોજ આવું ન બને, એ વાત સાચી, પણ આવું કદી બની જ ન શકે, એ વાત અંધશ્રદ્ધા નથી ?
રીમા, શહેરી જીવન ભય, અસલામતી, મોંઘવારી, હાડમારી, સ્ટ્રેસ અને ટેન્શનોથી ડિસ્ટડ થયેલું હોય છે. આની સામે ગ્રામ્ય જીવનમાં આખું ગામ પરિવાર જેવું હોય છે. નિર્ભયતા, સલામતી, સોંઘવારી, ઈઝીનેસ અને શાંતિ એ ગ્રામ્ય જીવનમાં સુલભ હોય છે.
આપણી આર્ય સંસ્કૃતિમાં જીવનના ઘણા સુખો સહજ રીતે વણાયેલા તમે સગાઈ કરો તે પહેલાં 憋
30
