Sadhumaryadapattaksangraha

Author(s): Mahabodhvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 98

અનુસાર હૈમવ્યાકરણ, દ્વાશ્રયાદિકસાહિત્ય, ઉત્તરાધ્યયનાદિ સિદ્ધાન્ત ભણાવવા. અસમર્થ એહવા પન્યાસ-ગણેશ બે ઉપરાંત શિષ્ય નિશ્રાÛ ન રાખઇં. આચાર્ય પિણ અધિકની આજ્ઞા નાપૈં. તપાગછમાંહિ આચાર્યનીજ દીક્ષા હોઇ અને સુવિહિત ગછાંતરે આચાર્યાદિક પાંચમાહિ એકની દીક્ષા હોઈ. શ્રુતવ્યવહારેિં તો ગીતાર્થનેજ દીક્ષાની અનુજ્ઞા છે. ૮. તથા શ્રીસોમસુંદરપ્રસાદિતજલ્પને એ અનુસારિ તથા મહાનિશીથ, આચારાંગાદિકનેં અનુસારિ અગીતાર્થ સંયતવિશેષ ગુણવંતા ગછને અયોગિ શિથલ સુવિહિત ગછની આજ્ઞાદિ સ્વેછાઇં પ્રવર્તે તે સમાચારીના પ્રત્યેનીક જાણિવા.
૯. ઉપદેશમાલા, દશાશ્રુતસ્કંધ, નિશીથભાષ્ય, જ્ઞાતાદિકનેં અનુસારિ ગુરૂની આજ્ઞાઇં ચોમાસું રહે, વિહારાદિક કરે અન્યથા સામાચારી માથા સૂની માટિ ગુરૂ અદત્તાદિક દોષ સંભવે, જે માર્ટિ વ્યવહારભાષ્યાદિકને અનુસારિ સ્વદેશાનુગતવાણિજ્યાદિક કર્મ સાક્ષિરાજાની પરિ પંચાચારનો સાક્ષિ સદાચાર્ય છઇં. અત એવ છ માસ ઉપરાંત આચાર્યશૂન્યગછની મર્યાદા અપ્રમાણ થાય એહવો વૃદ્ધવાદ સંભલાઇ છે.
૧૦.કલ્પભાષ્ય, દશવૈકાલિક, ભગવતી, પંચાશક, ગછાચારપઇન્નાદિકને અનુસારિ સ્વતઃ પરતઃ શુદ્ધ પ્રરૂપક તે સદ્ગુરૂ જાણિવો.
૬૧